ζηλευει την φαντασια σας;;;

Παρακολουθωντας το illusionist στο σταρ θυμηθηκα μια συζητηση με τον αντρα μου πριν απο κανα χρονο...Του ειχα πει παρακολουθωντας παλι ταινια με τον νορτον οτι μου βγαζει ενα κατι αυτος ο ηθοποιος(ελπιζω να καταλαβαινεται τι εννοω;-)) και οτι υπο τρελες συνθηκες δεν θα ελεγα οχι..εεε απο τοτε με σταυρωνει!!!με ατακες του στυλ να σου φερω μια χαρτοπετσετα για τα σαλια σου;;κλπ..
Για πειτε λοιπον οι αντρες σας ζηλευουν μετα απο τετοιες συζητησεις η μπα;;;;

ζηλευουν ειναι το μονο σιγουρο

να ζηλεψει τον τυπο στην καφετερια να πω παει κ ερχεται αλλα να ζηλευει καποιον που βλεπω στην τηλεοραση λες και υπαρχει πιθανοτητα;;;(εμοτικον που κοπαναει το κεφαλι του στον τοιχο)

Ναι, όλοι αδερφές είναι όταν δεν τους συμφέρει. Εμένα πάλι μου αρέσει ο Σακης και δεν σηκώνω κουβέντα επαυτού. Αδερφή ξεαδερφή εμενα μου αρεσει. Ο δικός μου συνήθως δεν σχολιάζει. Αλλά εκεί που γίνεται τουρκος είναι όταν κοιτάω κάπου επίμονα. Εχω την κακιά συνήθεια όταν είμαι αφηρημένη να κολλάει το βλέμμα μου, χωρίς να βλέπω κάτι συγκεκριμένο. Πολλές φορές μπορεί να υπάρχει και άνθρωπος στο οπτικό μου πεδίο (άντρας, γυναίκα, παιδί). Εκεί αρχίζει η γκρίνια. "Ξύπνα, τι κοιτάς πάλι. Καμια μέρα θα φας ξύλο από κανέναν όταν κοιτάς έτσι".

Στέλλα δεν θέλω να σε στεναχωρήσω αλλά ο Λουκάς είναι 100% γκέι. Το ξέρω από εξακριβωμένη πηγή.

joan80 έγραψε:Στέλλα δεν θέλω να σε στεναχωρήσω αλλά ο Λουκάς είναι 100% γκέι. Το ξέρω από εξακριβωμένη πηγή.

καλα εχω κατι υποψιες αλλα για λεγε.............

Σου στελνω π.μ

για την τηλεοραση δεν έχει πρόβλημα... για τον δρόμο πάλι....!!!!ζηλευει πολύ αλλά δεν το πολυδείχνει,όταν όμως το τσιγκλάω λίγο παραπάνω αντιδρά σαν μικρό παιδί...

joan80 έγραψε:Ναι, όλοι αδερφές είναι όταν δεν τους συμφέρει. Εμένα πάλι μου αρέσει ο Σακης και δεν σηκώνω κουβέντα επαυτού. Αδερφή ξεαδερφή εμενα μου αρεσει. Ο δικός μου συνήθως δεν σχολιάζει. Αλλά εκεί που γίνεται τουρκος είναι όταν κοιτάω κάπου επίμονα. Εχω την κακιά συνήθεια όταν είμαι αφηρημένη να κολλάει το βλέμμα μου, χωρίς να βλέπω κάτι συγκεκριμένο. Πολλές φορές μπορεί να υπάρχει και άνθρωπος στο οπτικό μου πεδίο (άντρας, γυναίκα, παιδί). Εκεί αρχίζει η γκρίνια. "Ξύπνα, τι κοιτάς πάλι. Καμια μέρα θα φας ξύλο από κανέναν όταν κοιτάς έτσι".

αυτο το εχω κι εγω και τα ιδια κανει και σε μενα πολυ πλακα

joan80 έγραψε:Εμένα πάλι μου αρέσει ο Σακης και δεν σηκώνω κουβέντα επαυτού.

φρόντισε να μαλλιοτραβηχτούμε.



Εεε. Εεεεεεε.

Θα πιαστούμε εξτε με εξτε κοπελιά. Και μετά θα σου κάνω και αναφορά και θα φας μπαν για ένα μήνα. Εγώ το είπα πρώτη. Εϊναι δικός μου!!!

Ολοι ιδιοι ειναι καλε!
Και εμενα οποιος μου αρεσει απο την τηλεοραση, ειναι αδελφη, ξαδελφη, κουνιαδα, συνυφαδα κτλ!
Και γενικα ζηλευει και οταν ειμαστε εξω αλλα μερικες φορες δεν το δειχνει επιτοπου, αλλα λιγες μερες αργοτερα.
Πριν μια εβδομαδα ειμασταν στο δρομο με το αμαξι και μας επιασε κοκκινο. Στο φαναρι που σταματησαμε διπλα ηταν ενα μηχανακι με 2 φιλους μου που καναμε παρεα πριν γνωρισω τον αντρα μου και απλα τους χαιρετησα με το χερι, οχι χειραψια, εκανα ''γεια σου'', ο ενας απο τους δυο μας ειχε εξυπηρετησει πριν 2 μηνες σε ενα θεμα που ειχαμε με την ασφαλεια του αυτοκινητου μας, αν και ο αντρας μου δεν τον ξερει προσωπικα, αλλα ξερει οτι αυτος μας εξυπηρετησε.
Αναψε πρασινο, προχωρησαμε, φυγαμε φτασαμε σπιτι, δεν μου ειπε κατι.
Σημερα το πρωι λοιπον μου το εκανε θεμα γιατι τους χαιρετησα!!!! Του λεω και εγω οτι ο ενας ηταν αυτος που μας εξυπηρετησε με την ασφαλεια και μου λεει ''και τι με νοιαζει εμενα! σου εχω πει να μην μιλας με τους αλλους!''

Γιατι ρε φιλε? Θα με φανε?
Υπαρχουν ομως και φορες που δεν δινει σημασια, αλλα τις περισσοτερες δινει και παραδινει, η το προσπερναει και το αναφερει μετα πο λιγες μερες!

Ρε 'σεις εμένα δεν ζηλεύει ΚΑΘΟΛΟΥ.

νιέντε μιλαμε.

αυτο θα πει αντρας με αυτοπεποιθηση!

Δεν μπορει Ρεακι μου...θα ζηλευει οσο να ναι...
Εγω παλι εχω συνδεσει την ζηλια με την αγαπη, δηλαδη αν σε ζηλευει σημαινει οτι σε αγαπαει.
Πιστευετε οτι ισχυει αυτο?

μπαααα η ζηλεια ειναι καθαρα εγωιστικο συναισθημα!!

νομιζω είναι λίγο εγωιστικό και λίγο αγάπη.αν κάποιος δεν σε ενδιαφέρει ,δεν έχει και κάποιο νόημα να τον ζηλέψεις. απο την άλλη είναι εγωιστικό γιατί λες να το κάνει αυτο σε μένα?με απατάει? πάντα υπάρχει το εγώ,εμένα,μου,με κλπ δεν θες να πληγωθεί ο εγωισμός σου.

Αυτο που λεει η Βασιλικη ειναι.
Αν αγαπας καποιον ζηλευεις γιατι δεν θελεις να σου κανει γκελα.

Dimitra83 έγραψε:αυτο θα πει αντρας με αυτοπεποιθηση!

Ξέρω και εγώ;;;... Εγώ νομιζω ότι έχει ένα είδος ανοσίας;;. Γαιδουροδεμενης.



Να ένα κουλό πχ: Φοβάται μη τα βροντήξω επειδή με θίγει η κόρη του (όχι απλά φοβάται, να του πάει) παρά αν βγω για φαγητό με τον πιο γοητευτικό και πετυχημένο γκόμενο.



Πριν γίνω μάνα και η ζωή μου αλλάξει άρδην, έβγαινα πολύ συχνά για επαγγελματικά δείπνα.

Έχω βγει τετ-α-τετ για φαγητό με Ιταλούς, ελβετούς, βέλγους, Τούρκους, Έλληνες. Τι να πω. Σα να πήγαινα για φαγητό με τη κολλητή μου: δεν ίδρωνε το αυτί του. Και αν έχω φάει στη μάπα λιγούρηδες. Καλά αυτό δεν το μάθαινε ποτέ.Αλλά βρε παιδί μου δεν ίδρωνε το αυτί του.

elenikaram έγραψε:Δεν μπορει Ρεακι μου...θα ζηλευει οσο να ναι...
Εγω παλι εχω συνδεσει την ζηλια με την αγαπη, δηλαδη αν σε ζηλευει σημαινει οτι σε αγαπαει.
Πιστευετε οτι ισχυει αυτο?

Μπα Ελενάκι μου δεν ζηλεύει. Και δεν είναι ότι το κρίβει - δεν θα έμπαινε σε τέτοια διαδικασία να παίξει τον αδιάφορο όταν κατι τον καίει.



Εγώ ζηλεύω. ¨οχι μόνο αυτόν αλλά πχ ζηλεέυω και αν καμιά το κοιτάξει ή του μιλήσει κάπως. Και θα κάνω και σκηνή.

Για το αν συνδέεται η αγάπη με τη ζήλεια δεν παίρνω όρκο όσον αφορά εμένα. Έχω ζηλέψει και γκόμενο όχι επειδή με πολυένοιαζε ο ίδιος αλλά επειδή με πείραζε όποιος ειναι μαζί μου να έχει το θράσος να δώσει έστω αφορμή.

Dimitra83 έγραψε:μπαααα η ζηλεια ειναι καθαρα εγωιστικο συναισθημα!!

Δεν θα το έλεγα μητσεμ'. Το ναθεωρείς τον σύντροφό σου αντικείμενο πόθου και για άλλους πλην εσού, δεν είναι εγωισμός.

¨οχι ότι όλες οι περιπώσεις είναι ίδιες.



Αλλά τα άκρα - αναισθησία ή εμμονή - δεν ξέρω αν είναι το τέλειο.

Θα σας πω την αντίδρασή του σε κάτι πολύ χοντρό για να καταλάβετε.

Με τον άντρα μου συνδεθήκαμε στη προηγούμενη δουλειά μου. ¨ηταν προιστάμενος μου (πολύ πρωτότυπο)

Είχε έρθει ένα πρότζεκτ μέσω χαλυβουργικής. Ο πελάτης ήταν η μεγαλύτερη Ιταλική τεχνική εταιρεία. Ω τι χαρά το χρεώθηκα εγώ.

Ο διευθυντής του πρότζεκτ στην ελλάδα ήταν ένας Ιταλός παιδιά αν θέλετε να με πιστέψετε, ίδιος ο τροςκαν. ηλικιακά, εμφανισιακά, τα πάντα. Στο λίγο πιο γεμάτο και με ένα περίεργο ελαφρύ "πέσιμο" στο πρόσωπο, σαν να΄είχε πάθει καποτε εγκεφαλικό για να καταλάβετε.

Η δουλειά που είχα αναλάβει και για την οποία θα παίρναμε πολλάαααα λεφτά ήταν καθαρά νομικής φυσης. Έπρεπε να φέρω στην Ελλάδα περίπου 150 άτομα, τριτοχωρίτες, στη πλειονότητά τους εργάτες, εργοδηγοί, νοσηλευτές, μάγειρες κλπ (λόγω γλώσσας και λογω κουλτούρας έπρεπε και οι νοσηλευτές και οι μάγειρες να είναι της ίδιας καταγωγής). Τους είχμε πει ότι αυτό θα γινόταν - και έγινε καθώς υπηρχε ένα παράθυρο στο νόμο που λόγω αυτής τη υπόθεσης το Υπ. Εσωτερικων το έκλεισε λίγους μήνες μετά.

Στη δουλειά μου για να επιβιώσω έχω μάθει να είμαι πολύ αυστηρή. Και αν πρόκειται για άντρες και πολύ σκύλα.΄

Έλα όμως που ο συγκεκριμένος ηταν ψυχοπαθής. Πες αυτό, πες ότι πριν την Ελλάδα έτρεχε ένα έργο στην Αίγυπτο και είχε φάει την αγαμία της αρκούδας, στράβωσε πολύ.

Το κακό άρχισε όταν ένα πρωινο (6,30 χάραμα( χτύπησε το κινητό μου (ηταν της δουλειά)ς και ήταν αυτός για να μου ανακοινώσει ότι είχε φτάσει στο αεροδρόμιο και με καλούσε να φάμε πρωινό σε παρακείμενο ακριβό ξενοδοχείο. Του απάντησα απλά ότι η ώρα είναι ακατάλληλη και να τα πούμε σε ώρες γραφείου.

Από εκεί και πέρα μας πήρε και μας σηκωσε. Με έπαιρνε στο γραφείο (γιατί όταν γινόταν φορτικός το κινητό δεν το σήκωνα) και μου έκανε εξομολογήσεις του τύπου ότι είμαι η αμαζόνα του και άλλα τέτοι ξερατα. Παιδιά κάποια στιγμή βαρέθηκα να είμαι διπλωματική και άρχισα να απαντώ πολύ άσχημα. Αλλά ¨οσο τον απόπαιρνα, τόσο φούντωνε.

Το πιο αλλόκοτο ήταν ότι δρούσε σαν διπλή προσωπικότητα. Μπορεί να είχαμε συναντηση και να ηταν κύριος με τα όλα του και μετά μισή ωρα να με έπαιρνε τηλέφωνο για να μου πει πόσο τον έφτιαχνε η αμαζόνα του (μπλιαχ). Να μιλάγαμε τώρα στο τηλέφωνο για τη δουλειά πολύ νορμάλ και στο καπάκι να με ξαναπάρει και να μου πει ότι μαλακία κατέβαινε στη κουρούμπα του.

Πολλες φορές όταν δεν σήκωνα το κινητό άφηνε μηνύματα κλαίγοντας γιατί του φέρομαι έτσι και άλλα κουλά.

Όταν πήγα διακοπές έμαθε ότι πήγα Κεφαλλονιά. Και με πήρε τηλέφωνο μια ωραία πρωία που ημουν ανάσκελη στη παραλία ότι ήρθε Κεφαλλονιά να μου προσφέρει τον έρωτά του. Εκεί τα άκουσε χοντρά,

Με τα πολλά απηύδησα και πήγα στον καλό μου (είχαμε σχέση τότε) να του πω ότι ο τυπος είναι ψυχοπαθής και ότι έχω αρχίσει να φοβάμαι. Γιατί μα τον άγιο, επειδή τοτε έμενα μόνη μου, γύρναγα σπίτι, πάρκαρα και κοίταγα 40 φορές πίσω από την πλάτη μου μηπως με παρακολουθεί.

Στην αρχή τέθηκε το θέμα να κάνει διαμαρτυρία επίσημη εκ μέρους της εταιρείας μου στην Ιταλική λόγω απρεπής σμπεριφοράς στο προσωπικό. Είχαμε και αρκετά μηνύματα σαν ηχητικά ντοκουμέντα. Τέλος πάντων επειδή με έπιασαν η καλοσύνες μου και ο τύπος θα έμενε χωρίς δουλειά λίγο πριν τη σύνταξη, είπα να αναλάβει το πρότζεκτ άντρας συνάδελφος και εγώ να υποστηρίζω αθέατη. Όχι τίποτα άλλο για να μη χάσψ το μπόνους μου.

Αλλά βρε παιδιά η αντίδρασή του ήταν πολύ φόρμαλ. Θα μου πείτε τι να έκανε. Τι να σας πω δεν ξέρω. Αλλά αυτό που μου έμεινε ήταν ότι κάτι δεν εκανε. Έτσι απλά. Έστω να βγει από τα ρούχα του. Να σπάσει κάτι. Δεν ξερω.