ΓΡΑΨΤΕ ΤΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΣΑΣ

τουλαχιστον εσενα σου κανανε επισκληριδιο.εδω δε κανουν οι φουστηδες!!!μαραζι το ειχα να κανω μια γεννα με επισκληριδιο αλλα δεν...!!!καλα δε χρειαζεται να κανω αλλη...φτανουν τοσες!!!

η χειροτερη γεννα που εχω ακουσει ειναι μιας φιλης μου 56 ωρες
το τελευταιο 3ωρο της εκαναν επισκληριδιο γιατι ειχε αρχισει να λιποθυμαει και δεν ειχε καθολου κουραγιο.παρακαλουσε να κανει καισαρικη αλλα δε της εκαναν.2.5 μερες γεννα παναγια μου!!

για την ισμινη λες?

ποια ισμινη καλε?εγω λεω για μια κοπελα που καναμε παρεα...εδω στην πολη που μενω μενει κ αυτη

Πρώτη γέννα:
Μένω Κω,οποτε επρεπε να πάω Ρόδο να γεννήσω! Η εγκυμοσυνη τέλεια! ΠΗΤ 14 Γενάρη.Μου είπε ο γιατρός μου να είμαι εκεί 4 Γενάρη.Πήγα με κοίταξε,μου λεει την επόμενη μπαινουμε και θα κανουμε τεχνιτούς πόνους!!
Μπήκα μέσα,5 Γενάρη 11 το βράδυ.Κοντα μου ήταν η μαμα μου και ο αντρας μου!
Ολα καλα,με εξετεταζαν καθε 20 λεπτο με το καρδιοτοκογραφο...Μου φανηκε περίεργο..αλλά λέω έτσι θα είναι!
Το πρωι στις 8 έρχονται οι κοπελες,μου δίνουν τα ρούχα να αλλάξω.Ετοιμάστηκα και περίμενα να έρθει η ώρα.
Πάμε κάτω στο χειρουργείο,ξαππλώνω,όλα καλα ολα ωραία!!!Δεν πονούσα καθόλου.Κατα τις 11 μου σπανε τα νερα μου και μου βάζουν ορό για πόνους,δεν πονουσα καθόλου....Σιγά,σιγά όμως αρχισαν οι πονοι.Τους άντεξα ως ένα σημειο και μετα ζήτησα επισκληριδιο!!!!
Ηρέμησα μετα και περιμεναμε.Ηρθε ο γιατρος και με εξέτασε και λέει "Νομική,ήρθε η ώρα!!!!!" Ξεκινήσαμε,αγχώθηκα πάρα πολύ εκεινη την ωρα γιατί δεν ενιωθα πότε έπρεπε να σπρώξω!! Εντωμεταξυ,ενω ειχα κανει την επισκληριδιο,ξανα ηρθε ο αναισθησιολογος και προσθεσε κιαλλο φαρμακο και τοτε ηταν που δεν ενιωθα τιποτα.Πηραν χαμπαρι οι μαιες και φώναζαν στον αναισθησιολογο και καλά δεν έπερε να βάλει κιαλλο....Τεσπα....
Αρχισα να σπρώχνω,έχανα ανασες,το κεφάλι του μωρου,εμπαίνε,εβγαινε,εμπαινε,εβγαινε.....Αυτη η δουλεια,ποση ωρα...Μου εδιναν οξυγονο,μου ελεγαν βαθιες ανασες για το μωρο σου!!! Φοβηθηκα,εσπρωχνα,παλι τα έχανα.......Στο τέλος είδα κάτι σαν ηλεκτρική σκούπα,ρώτησα την μαία τι είναι και όταν μου ειπε "Με αυτό θα πάρουμε το μωρό γιατι δεν βγαινει" Εκει,τρόμαξα,έβαλα τα δυνατά μου και μια σπρωξιά βγήκε όλο το μωρο!!!!!!
Το πηρανε αμέσως γιατί ήταντυλιγμενο 2 φορές ο ομφάλιος λώρος και ηταν κατα μελανιασμένο!! Αυτο βέβαια,το έμαθα όταν το παιδι ηταν 6-7 μηνών!!!
Ηταν τελικά μιά χαρά ο Λουκας μου!!! κουκλος ήταν...και τωρα μονο που τα σκέφτομαι όλα,τα μάτια γεμίζουν δάκρυα!!!!!!!!!!

Στην δευτερη γέννα,τράβηξα όλους τους πόνους και καμια ωρα πριν εκανα την επισκληριδιο και με 4 σπρωξιες εκανα την μικρουλα μου.Ακουγα τον γιατρο μου και εκανα ακριβώς οτι μου ελεγε!!!!! Δε ήθελα να περάσω αυτα που πέρασα στον Λουκα μου!!!!!!!!!

Η εμπειρία της γέννας ειναι κατι τόσοο συναρπαστικό!!!! Μακαρι να κάνω κιαλλο παιδακι,αλλα δεν νομιζω!!!!
συγνώμη για το μεγαλο ποστ!!!

Μπραβο Νομικη, ολα καλα λοιπον!
Τελικα δεν ακους και πολλες γεννες να ειναι ευκολες...

ΕΓΩ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΓΕΝΝΗΣΑ ΣΤΗΝ 36η ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ..... ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΕΝΕΙΣ ΤΙΠΟΤΑ, ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΜΕΡΑ ΕΙΣΑΙ ΕΝΑ ΡΑΚΟΣ..... ΣΑΝ ΝΑ ΣΕ ΕΧΟΥΝ ΚΟΨΕΙ ΣΕ ΔΥΟ ΚΟΜΜΑΤΙΑ....ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΟΥΝΗΘΕΙΣ,,ΟΥΤΕ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ ΜΙΑ ΒΑΘΕΙΑ ΑΝΑΣΑ...ΠΟΝΑΣ ΠΑΑΑΑΑΑΑΡΑ ΠΟΛΥ...
Κ ΤΟ ΑΣΤΕΙΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΟΙ ΜΑΙΕΣ Κ ΣΕ ΣΥΚΩΝΟΥΝ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΗΣΕΙΣ.....ΕΚΕΙ ΤΑ ΕΙΔΑ ΟΛΑ....ΚΟΠΗΚΕ Η ΑΝΑΣΑ ΜΟΥ....
ΠΟΝΟΥΣΑ ΓΙΑ ΠΕΡΙΠΟΥ 2 ΜΗΝΕΣ.....
ΑΛΛΑ ΤΕΛΙΚΑ ΟΛΑ ΤΑ ΞΕΧΝΑΣ ΟΤΑΝ ΒΛΕΠΕΙΣ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΟΥ.....
ΝΑ ΜΑΣ ΖΗΣΟΥΝ ΤΑ ΖΟΥΖΟΥΝΙΑ ΜΑΣ Κ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΓΕΡΑ ΟΛΑ ΤΑ ΜΩΡΑΚΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ....

elenikaram έγραψε:Μπραβο Νομικη, ολα καλα λοιπον!
Τελικα δεν ακους και πολλες γεννες να ειναι ευκολες...

Να'σαι καλά Ελενη μου!!! Ναι ευτυχως ηταν ολα καλα!!!!

κοριτσια να σας γραψω κ εγω τη δευτερη γεννα τωρα που κοιμουντια οι γιοι!!!
μπηκαμε στο μαιευτηριο την τριητη το πρωι, πολυ βροχερη μερα, κ με πηγαν στο δωματιο μου κατα τις 8.30.στις 9 κατεβηκα με μια γνωστη μ, τυχαια, στις αιθουσες ωδινων οπου μας εβαλαν ορο για να κανουμε συσπασεις!
μεχρι τις 10-10.30 εκανα συσπασεις οχι πολυ δυνατες οποτε με εξεταζει ο γιατρος κ ειχα κανει κιολας διαστολη 5!
αποφασιζει λοιπον να μ σπασει τα νερα.σπαμε τα νερα με λιγακι πονο οφειλω να ομολογησω κ περιμενουμε..επειδη προχωρουσα γρηγορα δε μ βαλανε ωκυτοκινη αφησε λεει να παρω τις δικες μ συσπασεις.
σε καποια φαση ακουμε τον τοκογραφο που εβγαζε πολυ μειωμενουςπαλμους.ερχεταια η μαια μ βαζει οξυγονο κ ο γιατρος με γυρναγε δεξια-αριστερα να βρουμε σφυγμο.επαθε λεει το μωρο "αλλοιωσεις" το οποιο συμβαινει επειδη ξαφνικα στεγνωσε απο το αμνιακο κ το "πλακωσε" η μητρα..τρομαξα πολυ αλλα αφοτου βρηκαμετους σφυγμους μας ηρεμησαμε.
εκεινη την ωρα ειχα κανει 5-6 διαστολη οποτε φωναξαμε τον αναισθησιολογο για την επισκληριδιο...ο κυριος εμφανιστηκε μετα απο 20 λεπτα ενω τονισαν να ερθει αμεσα διοτι προχωρουσα γρηγορα.μ κανει την επισκληριδιο, σε 6 διαστολη(στον γιωργο την ειχα κανει στο 4) κ του λεω γιατρε με πονα στην σπονδυλικη στηλη.δεν ειναι τπτ μ λεει..του λεω νιωθω πονο στο δεξι ποδι μεχρι κατω, δεν ειναι κατι μ λεει..
στο μεταξυ οι συσπασεις συνεχιζονταν με τρελα κ εγω ποναγα παααρα πολυ..φυσαγα η καημενη φου φου φου ο οπονος φοβερος..ερχεται η μαια μ λεει τοσο πολυ πονας?τις νιωθεος??εσυ τι λες της λεω???
αφου σε καποια φαση εκλαιγα απο τον πονο ερχεται ο αναισθησιολογος κ με ξανατρυπαει παρακαλω!!!διοτι δεν εγινε λεει καλα!!!να εχω κανει διαστολη 7-8 να υποφερω κ να πρεπει να μεζευω ποδια για να με ξανατρυπησει!!!!ολα αυτα μεχρι τις 12, οπου αρχισα να ηρεμω απο τον πονο.
ε στις 12.20 με κοιταζει ο γιατρος κ μ λεει αρχιζουμε.σε 20 λεπτακια με 3 εξωθησεις βγηκε ο μπεμπης μας!!!!
3.810 κ 54 ποντους!
κ απο τα δικα σας κοριτσια!!!!!!!!!!!

Ντερμπακι να σου ζησει ο παίδαρος. Ολοκληρος άντρας βγήκε.

Για τους πόνους σε καταλαβαίνω απόλυτα. Εγω είχα παει στο νοσοκομείο με 5 διαστολή και μεχρι να βγουν οι εξετασεις και να ερθει ο αναισθησιολόγος είχα φτασει στο 8. Μετα όμως τα ξεχνας όλα.

3810!!!!! πωπω ολόκληρος αντρακλας!!!!!!
ντερμπυ να σου ζήσει!!!!!

πωπωππωπωπ ντερμπι να σας ζησει ο κουκλος σας να ειναι παντα γερος .ππωπωπωπ με κατατρομαξες
φιλα τον στα μπουτακια και καλη υπομονη με της ζηλειες

ντερμπυ μου να σου ζησει ο παιδαρος τι υπεροχη εμπειρια η εμπειρια της γεννας να ειναι γερος και καλοτυχος

καλέ αυτος θα περπατησει σε λιγο 3810 και 54!!!!!!!

περασμένα ξεχασμένα κι οι πονοι και όλα!να τον χαιρεσαι!!!

να σας ζησει κουκλα ο παιδαρος

σας ευχαριστω πολυ κοριτσια!!!κ απο της βασσιλικοης κ της μποκ πια!

Nτερμπυ να χαίρεσαι τον κούκλο σου!

Κι εγώ γέννησα την προηγούμενη Πέμπτη, δυο μέρες μετά απο σένα. Η δική μου εμπειρία ήταν καλή. είχα επιλέξει να κάνω καισαρική και μάλλον έπρεπε κιόλας γιατί μετά μου είπε η γιατρός μου ότι είχε τυλιχτεί στο λόρο. Πήγα στις 7.30 στο μαιευτήριο εδώ στην Καλαμάτα, με πήγαν στο δωμάτιο, με ξύρησε μια κοπέλα και μου έβαλε τον ορό. Κατά τις 8.30 με εννιά παρά κατέβηκα στο χειρουργείο. Ήρθε ο αναισθησιολόγος και μου έκανε μια ένεση στην σπονδιλική στήλη όπου άρχισαν αμεσως να ζεσταίνονται και να μουδιάζουν τα πόδια μου. εγώ όμως κρύωνα τόσο πολύ που έτρεμα και ανεβοκατέβαινε το σαγόνι μου. Πολύ άγχος και πολλή αγωνία. Ακόμα και τα χέρια μου μούδιαζαν από το άγχος και την ταχυκαρδία. έτσι ο αναισθησιολόγος μου έβαλε οξυγόνο για να ηρεμήσω. Το πρώτο πράγμα που θυμάμαι είναι μια μαία πάνω απο το κεφάλι μου να μου κρατάει το μωρό που έκλαιγε και να μου λέει ότι αυτός είναι ο γιός μου. Του ρίχνω την πρώτη ματιά και σκέφτομαι "τι όμορφος" και του δίνω ένα φιλί. Μετά με πήγαν σε ένα δωμάτιο κοντά στο χειρουργείο για παρακολούθηση και μετά στο δωμάτιο.
Και μετά που έφυγε η επίρεια του αναισθητικου... άρχισαν οι πόνοι...
Κατά το μεσημέρι έπρεπε να σηκωθώ.... Τι πονοι ήταν αυτοί... αλλά είπα ότι δεν θα το βάλω κάτω και σηκώθηκα. περπάτησα λίγο στο δωμάτιο σκυφτή σα γιαγιούλα. Από την επόμενη μέρα τα πράγματα ήταν πολύ καλύτερα. τώρα φοράω ζώνη για τη μέση, θα τη φοράω για να με στηρίζει, και μπορώ και ασχολούμαι με το μωρό χωρίς πρόβλημα. ούτε παυσίπονο δεν παίρνω πια...

μπραβο βρε πουπσυ! να χαιρεσαι τον ομορφο γιοκα σου!να σου ζήσει. πολύ καλή η εμπειρια σου.δεν τα ταιπωρήθηκες σχεδον καθόλου.

τα φιλιά μου σε σενα και το νινι!

να σου ζησει ο μπεμπης σου!!!μολις περασει εντελως κ η μεση θα πετα;ς;!!!

Να σας γραψω και εγω τα δικά μας. Την προηγούμενη Πέμπτη λοιπόν ξαπλωσα αργά αφου δεν βολευόμουν με τίποτα στο κρεβατι. ειχα κατι πετρώματα και πονάκια αλλα ήταν ανεπαίσθητα και δεν έδωσα σημασία. Σε καποια στιγμή σκεφτηκα να κρατησω χρόνο αλλα μεσα στον ύπνο μου ξεχναγα να το κανω. Τελικά στις 4 τα ξημερώματα Παρασκευής έσπασαν τα νερά. Σηκώνομαι, παίρνω τη μαια και το γιατρό τηλ. και περιμένω τον μπαμπά μου να ερθει να κατσει με τον μικρό. Εν τω μεταξύ με ρωταει η μαια αν πονάω και της λεω καθε 20 λεπτά. Μου είπε όμως να παω στο νοσοκομειο γιατι και τον Δημητρη τον είχα κανει πολύ γρηγορα. 4:45 είμαστε στο νοσοκομείο και εγω περιμένω κυρία καθισμένη σε ένα σκαμπό εξω από την αιθουσα τοκετών να με βαλουν στον καρδιοτοκογράφο. Μεσα είναι ενας ειδικευόμενος ο οποιος τα εχει παίξει στην κυριολεξία γιατί εχει μια γυναίκα με 10 διαστολή και δεν εχει ερθει ο γιατρός της. Με ρωταει να ποναω και του λεω καθε 20 λεπτά. 4:50 ερχεται η μαία μου και με πηγαίνει να φορεσω την ρόμπα και για εναν υπέρηχο. Εν τω μεταξυ ερχεται ο ειδικευομενος για να δει τι διαστολή έχω. 7 και το μωρο πλήρως εμπεδωμένο και ο τραχηλος εξαλειμένος. Περιττο να σας πω ότι έπαθε εγκεφαλικό γιατί εγω ημουν δευτερότοκος οπότε θα γεννουσα γρήγορα. 5 η ώρα είμαι στην αίθουσα, μου έχουν παρει αίμα και ξαφνικά οι πονοι γίνονται πιο συχνοί. ο γιατρός έχει ερθει και μου λεει να είμαι ήρεμη. Εγω να θελω να κανω επισκληρίδιο, το αίμα ομως θα έβγαινε σε 20 λεπτά. Σε καποια φαση μου λεει η μαια μου " εχε στο πισω μερος του μυαλού σου ότι μπορεί να μην προλαβεις". Εγω ανένδοτη. Χωρίς επισκληρίδιο δεν γενναω. Φυσικά δεν πρόλαβα γιατί 5:30 η μικρή είχε γεννηθεί. πραγματικά δεν καταλαβα τι έγινε. βγηκε με 2 σπρωξίματα μεσα σε πολύ λιγο. Αφου οταν την άκουσα να κλαίει τους λεω Αυτό ήταν; Το περίμενα πιο τραγικό. μετα μου έκαναν ξυλοκαίνη για να με ράψουν Ουτε εκει πόνεσα γιατί για μιση ώρα που κρατησε η διαδικασία είχα την μικρή στο στήθος και τη θήλαζα. Πραγματικά ήταν διαφορετική εμπειρία από την γεννηση του Δημήτρη. Α, η μικρή γεννηθηκε 3420, 50 πόντους και με παρα πολλά μαλλια, μαύρα. Δεν έχει καμία σχεση με εμένα. Αφού όταν την έβλεπα στο νοσοκομείο μου έλεγαν καλε, που το βρήκε τοσο μαλλί; μαλλον θα μοιασει στη γιαγια που είναι μελαχροινή με μαυρα μαλλια.

πωπω τζοανακι τελεια!!!
να σου ζησει το μελαχρινακι σου!!!

ππωπωππωπωπωπ πουσπυ καλη αναρωση σε καταλαβαινω
τζοανακι μακαρι ολες μας ν γενουσαμε τοσο γρηγορα

πουπσυ σε λιγο δεν θα θυμασαι καθολου τους πονους σου, τζοαν μου μπαμ μπαμ το μελανουρι, να σας ζησουν

Τζοάν να χαίρεσαι την κορούλα σου! Πολύ καλή και η δική σου εμπειρία!!

Ωραία εμπειρία τζοανάκι! Να γεννάς σε χρόνο ντε-τε και με λίγους (=σύντομους) πόνους...