Ο πατέρας της χρονιάς

Ένας άντρας φοράει φούστες για να υποστηρίξει τον 5χρονο γιο του που προτιμάει τα φορέματα



«Ο πεντάχρονος γιος μου θέλει να φοράει φορέματα. Δεν ήθελα να πείσω τον γιο μου να μην φοράει φορέματα και φούστες» δήλωσε στο γερμανικό περιοδικό EMMA ο γερμανός Nils Pickert. «Επειδή δεν μπορούσε να βρει φίλους στο Βερολίνο με αυτή τη συμπεριφορά και μετά από αρκετή σκέψη, είχα μόνο μια επιλογή: να δυναμώσω για τον μικρό μου και να φορέσω κι εγώ φούστες.»

Αρχικά ο γιος του Pickert δίσταζε να φορέσει φορέματα δημόσια, φοβούμενος ότι θα αντιμετωπίσει απόρριψη από τους συμμαθητές του στο νηπιαγωγείο, γράφει το Gawker. Όλα όμως άλλαξαν όταν ο πατέρας του μια μέρα αποφάσισε να βγει ντυμένος με γυναικεία ρούχα και έκανε μια κάτοικο της περιοχής να μείνει τόσο έκπληκτη που έπεσε με τα μούτρα πάνω σε ένα φανάρι.

«Ο γιος μου ξεκαρδίστηκε στα γέλια,» λέει ο Pickert «και την επόμενη μέρα έβγαλε από τη ντουλάπα ένα φόρεμα. Στην αρχή το φορούσε μόνο τα σαββατοκύριακα, μετά και στο νηπιαγωγείο. Ναι, είμαι από αυτούς τους πατέρες που προσπαθούν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους με τις αρχές τις ισότητας. Δεν είμαι από τους ψευτο-διανοούμενους που μιλάνε για ισότητα και δικαιοσύνη και μόλις γεννιέται το παιδί τους γυρνάνε στην ασφάλεια και στα κλισέ των φύλων.»

Πηγή: http://www.lifo.gr/now/world/15212

δεν ξέρω κατα πόσο αυτό ενισχύει τη σύγχιση που έχει ήδη το παιδί αυτό.

τι χαζομαρες καθονται κ κανουν στο ονομα της προοδευτικοτητας κ της ισοτητας...μα ειναι δυνατον???η μια λυση ηταν να του απαγορευσει να φορα φορεματα κ η αλλη να αρχισει να φορα ο ιδιοσ???σκατα πατερας της χρονιασς ειναι συγνωμη κιολας!

μάλλον και ο πατέρας έχει μια δόση....

δεν ξερω αν ειναι λογικο ή όχι...
αλλά αν το παιδάκι θέλει να είναι "κορίτσι" κατ εμέ καλά κάνει κ το βοηθάει να το υπερασπιστεί...
τώρα το κατά πόσο ξέρει ένα 5χρονο παιδί την διαφορά αγορι/κορίτσι δεν ξέρω... ισως θαταν πιο λογικό να του εξηγήσει κάποια πράγματα, από την άλλη όμως ίσως να είναι κ μια κρίση της ηλικίας το να θέλει να φοράει φορέματα... σίγουρα ο γονιός θα ξέρει καλύτερα...
δεν είμαι ούτε υπερ ούτε κατά της κινησής του.

αυτό μόνο καποιος ειδικός μπορεί να το πει. πάντως φαίνεται ότι το παιδί έχει μπερδευτεί και δεν ξέρω αν το να κάνει το ίδιο ο πατέρας το βοηθάει. εκτός αν το πρότεινε κάποιος ειδικός για να απομυθοποιήσει ο μικρός τα φουστάνια. μπορεί και να αγαπάει παθολογικά τη μάνα του...

ναι σωστά!
δεν ξέρουμε αν έχει πάρει την άποψη ενός ειδικού...
γενικά έχει κενά το άρθρο και γιαυτό κ εγώ έχω ουδέτερη στάση...

θα συμφωνησω.οταν το παιδι εχει την ταση να μεταμφιεζεται ας πουμε δεν το αποπαιρνεις,δεν το μαλωνεις,συνηθως ντυνεσαι και εσυ και κανεις πλακα με αυτο.ενος γνωστου μας 5 χρονων και αυτο δοκιμασε τα καλσον της αδερφης του που ειναι 7,εβαλε το κραγιον της μαμας,κολιε κλπ.δεν δωσαν σημασια γελουσαν και του ειπα 'α σου αρσει να μεταμφιεζεσαι σε κοριτσι;ενταξει θα παιξουμε θεατρο' και παιρναν διαφορους ρολους.το παιδι δεν ξαναασχοληθηκε με κοριτσιστικα πραγματα.οποτε πιστευω πως πηγαν σε καποιον ειδικο.

Θα συμφωνήσω με ΄πούπση και ντέρμπυ. Το παιδί δεν το βοηθά κάνοντας τον καραγκιόζη.

Θα το βοηθήσει απλά δείχνοντας του σεβασμό και κατανόηση. Αλλά και βοηθόντας το να ξεπεράσει ένα κόλλημα, και δείχνοντας του άλλους τρόπους έκφρασης πιο δημιουργικούς και αποτελεσματικούς για την εσωτερικότητά του και την ισοροπία του τόσο σαν άτομο όσο και σαν μέρος ένος κοινωνικού συνόλου.

Δηλαδή αν αύριο το Ηλεκτράκι μου γουστάρει να ντυθεί μπάτμαν και να βγει στη κοινωνία εγώ δεν θα ντυθώ κάπτεν αμέρικα για να πάρω μαζί της τους δρόμους, κάνοντας άπαντες να μειδιούν ακατάσχετα (γιατί εκτός και αν είναι απόκριες το μόνο που θα καταφέρω με αυτό τον τρόπο να γίνω και εγώ και το παιδί μου περίγελος στη κοινωνία). Όταν αναφέρομαι σε αυτούς τους ρόλους είναι προς τέρψιν,

θα μπορούσε πχ να μου ζητήσει να ντυθεί με φράκο και παπιγιόν για να πάει στη σχολική εορτή.

Σε εκφράζει μια αγορίστικη υπόσταση; Καλώς, εξήγησέ μου τι είναι αυτό που σε ενθουσιάζει πιο πολύ. Μήπως απλά σε εκνευρίζουν τα κοριτσίστικα φρουφρου και αρώματα; σου αρέσουν τα παιχνίδια που παίζουν τα αγόρια; Τι είναι αυτό που ζηλεύεις πιο πολύ. Δεν θα την εγκλωβίσω σε κανένα ενδυματολογικό μοτίβο ούτε θα την αφήσω να εγκλωβιστεί. Γιατί θέλω να τη βοηθήσω να βρει την ουσία και να μη μείνει στην επιφάνεια.

Θα ψάξω, θα ακούσω, θα προσπαθήσω να κατανοήσω. Και θα τη πιάσω από το χέρι να περάσει απέναντι. Αλλά προς θεού, γιατί να παίβω εγώ το ρόλο του Ριγγολέτο;;;;

δεν ειπαμε να βγεις στους δρομους.αυτοι το καναν μεσα στο σπιτι.μαλιστα στη νταντα πρωτων βοηθειων στο σκαι τωρα που θυμαμαι καποιοι γονεις ειχαν το αγχος μη βγει το παιδι τους πουστης επειδη δοκιμαζε τα ρουχα της αδελφης του.και τον ρωτησε χαρακτηριστικα το μικρο η νταντα 'σου αρεσει να μεταμφιεζεσαι;'ενταξει ας παιξουμε θεατρο λοιπον και να βαλουμε κοστουμια.δεν τον εντυσε κοριτσι ,πηραν ρολους και αυτος θα διαλεγε την αναλογη στολη με το ρολο του.ετσι το παιδι εφυγε απο αυτο το κολλημα.ουτε ψυχαναλυση ουτε αναλυσεις με τους γονεις,τοσο απλα.ειχα συμμαθητρια που της αρεσε να ντυνεται αγοριστικα.οι γονεις με πολλα λεφτα και σπουδαγμενοι κλπ.την κατευθυναν προς το κοριτσιτικο οχι το ροζ αλλα σε πιο θηλυκα πραγματα ακολουθησαν τη συμπεριφορα που λες εσυ.ειναι 32 χρονων και φοραει επωνυμα ανδρικα ρουχα.αν αυτο το κοριτσι το οποιο ηταν και σημαιοφορος οι γονεις ειχαν απομυθοποιησει το αγοριστικο στυλ δεν θα μπορουσε να ειχε αλλη εξελιξη;σπουδασε,εχει ξενες γλωσσες,πολυ καλη δουλεια ωστοσο μεγαλο προβλημα σε σχεσεις και με τα δυο φυλα και δεν την πλησιαζεις ευκολα.τι να το κανω ομως ; αυτη η κοπελα δεν υποφερει;

νομίζω ότι στην περίπτωση της φίλης σου υπάρχει κάτι πιο βαθύ απο τα ρούχα και μόνο. δε νομίζω ότι το ντύσιμο και μόνο την οδήγησαν στο να επιλέγει μονο ανδρικά ρούχα και να έχει πρόβλημα στις σχέσεις. απλώς η επιλογή των ρούχων της στη μικρή ηλικία ίσως να έδειξαν κάποια στοιχεία που έπρεπε να δουλευτούν τότε με πολλή προσοχή και με ειδικό. όταν κάτι ξεφεύγει απο αυτά που θεωρούμε "φυσιολογικά" και για μεγάλο χρονικό διάστημα, τοτε δεν είναι κακό να το ψάξουμε. μπορεί και το περιβάλλον της να μν τη βοήθησε ουσιαστικά.

Candy Candy έγραψε:μη βγει το παιδι τους πουστης

Ατυχεστατη έκφραση.

a sygnwmh omofylofilos(gia na eimai politically correct) alla den me ksereis.mia leksh den kathorizei enan anthrwpo.eksallou oloi exoyn nicknames edw.kai ti egine pou to ethikses,exw to nick apo cartoon.eixa thn entypwsh pws einai ena forum gia na moirazesai empeiries kai na kaneis xalarh koubenta den lew na brizoume tous pantes alla den thelw akoma kai edw na skeftomai ti tha poun atoma pou den dhlwnoyn to pragmatiko tous onoma kai pou den ksereis poion exeis apenanti sou.to thewrw eirwnia.

Το θέμα δεν είναι τι θα πουν οι άλλοι. Αλλά είναι κάποιες εκφράσεις που ενοχλούν, που φορτίζουν ακόμα και το πιο χαλαρό κλίμα. Οταν μιλάς για κάποιον έγχρωμο χρησιμοποιείς τη λέξη αράπης;

ΥΓ Δεν δηλώνω το πραγματικό μου όνομα όχι γιατί κρύβομαι αλλά γιατί μου αρέσει πάρα πολύ το Ρέα. Κατά τα άλλα έχω γράψει το όνομα των παιδιών μου - βλέπε τα τίκερς μου - το όνομα του άντρα μου, τη δουλειά μου κλπ κλπ. Εχω φωτογραφίσει δηλαδή εαυτόν κανονικότατα.

Από την άλλη πολλές κοπέλες από εδώ ξέρουν και το όνομάμου το πραγματικό, και που μένω και το τηλέφωνό μου.

Σε κάθε περίπτωση όμως, ακόμα και με ανωνυμία μου αρέσει να σέβομαι ανθρώπους ή ομάδες ανθρώπων ακόμα και όταν αυτοί είναι απώντες.

εξακολουθω να λεω πως και με ολα αυτα παλι δε γνωριζομαστε.ο κολλητος μου (που ειναι φυλου αρσενικου) ειναι εξωτερικο,σκεφτεται να παντρευτει ενα αλλο αρσενικο.τι σου λεει αυτο;το εγραψα καλα;εθιξα τις πεποιθησεις σου;μεγαλωσα με αυτον τον ανθρωπο.νομιζεις οτι ειμαι εναντιον;πεφτεις πολυ εξω για αυτο λεω οτι δεν ξερεις

άλλα λέτε και άλλα καταλαβαίνεται νομίζω εσείς οι 2

candy το "ατυχεστατη εκφραση" η ρεα δε το είπε για να σε προσβάλει... το είπε γιατί σε ένα φόρουμ όσο χαλαρό κλίμα κ αν έχει καλό είναι να μην βρίζουμε.

λοιπόν όσον αφορά το αν αυτός έκανε καλά ή όχι για το παιδί του εγώ συνεχίζω να έχω ουδέτερη στάση

BokSurat έγραψε:
λοιπόν όσον αφορά το αν αυτός έκανε καλά ή όχι για το παιδί του εγώ συνεχίζω να έχω ουδέτερη στάση

Νομίζω ότι είναι πιο σωστό. ¨ηταν λάθος η προσέγγιση μου να χαρακτηίσω την επιλογή του γονέα. Απλά αρκούσε να δώσω τη δικιά μου οπτική, τη δική μου εκδοχή για το πως ΕΓΩ θα ανιμετώπιζα τη φάση.

Γιατί σε τελική ανάλυση, όλοι οι γονείς παλεύουμε για το καλύτερο. Και κάτι που εγώ θεωρώ must η άριστη επιλογή για κάποιον άλλο γονέα να είναι το απόλυτο λάθος.

Αναθεωρώ λοιπόνο το ποστ μου, και απλά θα ήθελα να το δείτε ως παρουσίαση της δικής μου οπτικής για το πως θα αντιμετώπιζα τυχόν ανάλογη κατάσταση.

πολύ δυσκολη περιπτωση για να μπορέσω να πάρω θέση. Για το παιδί μου θα έκανα τα πάντα αλλά αναρωτιέμαι αν αυτό τελικά βοηθάει το παιδί ή το κάνει περίγελο στα ματια του κόσμου?Παντως πιστευω οτι η κάθε περίπτωση ομοφιλοφιλίας είναι διαφορετική από τι άλλες.
Πάντως τα δικά μου ματια δεν είναι ακόμα εξοικιωμένα με αυτή την εικόνα.

δε νομιζω οτι αυτος ο πατερας εκανε οτι καλυτερο μπορουσε να κανει....
δεν λεω να ασκισει βια σωματικη η ψυχολογικη, αλλα επρεπε με οποιονδηποτε τροπο να προσπαθησει να αλλαξει την αποψη του γιου του...
οπως και αν ηταν δικο μου παιδι ο πατερας του δεν θα εκανε ετσι.
και ετσι και αλλιως ειναι μικρος, οποτε πιστευω οτι θα μπορουσε απο πιο πριν να του αλλαξει ''δρομο''

δεν μπενω σε τετοια διαδικασια να κατσω να ασχοληθω .ελεος αηδια πραγματα αυτα
ουφ

βασιλικη μου συμφωνω μαζι σου κι επισης και τα δικα μου ματις δεν ειναι καθολου εξοικιωμενα με αυτην την εικονα