Βρέφη στο βωμό του κέρδους

Τα κέρδη των ιδιωτικών μαιευτικών κλινικών έχουν αυξηθεί μέσα στην τελευταία πενταετία πάνω από 230%!

Βάλτε αυτό το γεγονός δίπλα στις τραγικές μορφές των γονιών που έχασαν τα βρέφη τους λόγω “έλλειψης υποδομών” σε ιδιωτικά μαιευτήρια, που εντέχνως καταλήγουν στην “αργοπορία του ΕΚΑΒ” ως αιτία θανάτου και έχετε την παρανοϊκή πραγματικότητα της Βιομηχανίας των γεννήσεων στη χώρα. 230% αύξηση κερδών που κανείς δεν αγγίζει. Χρηματιστήριο, Σουΐτες τοκετού, ευημερία. Από την άλλη, μεταφορά νεκρών νεογνών με κούριερ, κατεστραμμένες οικογένειες που με τη βοήθεια των “έμπιστων” γιατρών τους καταλογίζουν ευθύνες στην κρατική μηχανή, χωρίς να αναρωτιόνται ΓΙΑΤΙ πληρώνουν τα υπέρογκα ποσά σε ιδιώτες, όταν σε περίπτωση επιπλοκής το νεογνό θα πρέπει να μεταφερθεί σε ΔΗΜΟΣΙΟ νοσοκομείο για νοσηλεία.

Βαρύτατες (όπως πάντα) οι ευθύνες του κράτους, διότι εντέλει με ποιά κριτήρια δίδονται οι άδειες λειτουργίας στα ιδιωτικά μαιευτήρια; Με κριτήρια ξενοδοχειακού συγκροτήματος; Αν ναι, τότε ας αναλάβει ο ΕΟΤ την αδειοδότηση και εμείς να γεννάμε στο Hilton ή στη θαλπωρή του σπιτιού μας με τη μαμή. Οι ευθύνες όμως του ΕΚΑΒ στις συγκεκριμένες περιπτώσεις είναι άλλοθι κερδοσκοπίας και ανικανότητας. Το κράτος (ή άλλοι φορείς) αναγκάζεται να δαπανεί τεράστια ποσά με κύριο ρόλο την ύπαρξη ειδικών οχημάτων διακομιδής νεογνών από ιδιωτικά μαιευτήρια σε δημόσια νοσοκομεία (!).

Στην Αθήνα υπάρχουν δυο κινητές μονάδες νεογνών. Η μία έχει ως έδρα το νοσοκομείο παίδων Αγία Σοφία και η άλλη τη κεντρική υπηρεσία του EKAB. Έχουν ως αντικείμενο τις διακομιδές νεογνών από ιδιωτικά μαιευτήρια προς τα νοσοκομεία παίδων καθώς και προς τις μονάδες προώρων των δημοσίων μαιευτηρίων.Είναι μάρκας MERCEDES και στον εξοπλισμό τους διαθέτουν φορείο με θερμοκοιτίδα. Επανδρώνονται από δύο διασώστες και έναν ιατρό. Τα οχήματα αυτά έχουν δοθεί προς χρήση στο EKAB από το σύλλογο Το χαμόγελο του παιδιού.

Ενώ η απλούστατη συνθήκη λειτουργίας θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον η ύπαρξη πλήρους υποδομής αντιμετώπισης προβλημάτων τοκετού σε συνδυασμό βέβαια με κινητές, κατάλληλα εξοπλισμένες μονάδες. Η απληστία σε όλο της το μεγαλείο.

Ο τοκετός ως “ασθένεια”

Το marketing αυτής της βιομηχανίας έχει έναν πυλώνα: Την εμφάνιση της γέννας που είναι μια απολύτως φυσική διαδικασία, ως ασθένεια. Ως γνωστό, στην ασθένεια ο πολίτης είναι ανυπεράσπιστος και δεν υπολογίζει κόστος προκειμένου να τελεσφορήσει η όποια ιατρική διαδικασία. Επιπλέον είναι αδύναμος να ελέγξει την αξία της “υπηρεσίας” που λαμβάνει εκτός αν είναι ο ίδιος ειδικός. Ποιό ζευγάρι όμως θα σκεφθεί το κόστος όταν ακούσει το κλισέ “οι παλμοί του εμβρύου πέφτουν, πρέπει να προχωρήσουμε σε καισαρική” κατά τη διάρκεια της εξέτασης; Ακόμα για την «επιτάχυνση» του τοκετού χρησιμοποιούνται εκτός νοσοκομείου φάρμακα που απαγορεύονται εντός νοσοκομείου, γιατί προκαλούν ταχυκαρδίες ή βραχυκαρδίες, που έχουν σχέση με την εγκεφαλική λειτουργία.

Η βιομηχανία των καισαρικών

“στην Ελλάδα γύρω στο 32% των γυναικών γεννάνε με καισαρική, ενώ ο μέσος όρος στα άλλα ευρωπαϊκά κράτη είναι 9-13%” μας ενημερώνει ο σύλλογος μαιών – μαιευτών. Εκτός από τις περιπτώσεις που υπάρχει πραγματικός κίνδυνος, κανείς δεν ενημερώνει το ζευγάρι για τις συνέπειες που έχει η καισαρική τόσο στη γυναίκα όσο και στο έμβρυο και μπορούν να το συνοδεύουν ακόμα και μετά την ενηλικίωση! (Προτείνουμε το βιβλιο του Oden Mitchel εκδόσεις ΡΕΩ για το θέμα). Κι εδώ αξίζει να αναφερθεί ότι μόνο στην Ελλάδα η απόφαση για καισαρική τομή μπορεί να ληφθεί μόνο από ένα γιατρό, ενώ στο εξωτερικό χρειάζεται να αποφασίσει ομάδα δυο – τριών επιστημόνων (ΣΜΜΕ).

Η γυναίκα αντιμετωπίζεται σαν αντικείμενο, το ίδιο και το νεογνό. Στόχος η μεγιστοποίηση του κέρδους, η ελαχιστοποίηση της απασχόλησης ανθρωπίνου δυναμικού, η αύξηση “παραγωγής”.


Γνωστός γυναικολόγος, που επιθυμεί να διατηρήσει την ανωνυμία του, καταγγέλλει προς «Το Βήμα» ότι για το αυξημένο ποσοστό των καισαρικών τομών στην Ελλάδα ευθύνονται και άλλοι λόγοι «πιο… ωφέλιμοι».


«Πολλοί επιλέγουν την καισαρική τομή ­ προβάλλοντας κάποιο πρόβλημα υγείας της γυναίκας ή του παιδιού ­ επειδή συνήθως διαρκεί λιγότερη ώρα από τον φυσιολογικό τοκετό. Η καισαρική τομή διαρκεί κατά μέσον όρο 20 λεπτά, ενώ ο φυσιολογικός τοκετός μπορεί να κρατήσει και ένα 24ωρο. Τη λύση αυτή επιλέγουν κυρίως γυναικολόγοι που συνεργάζονται με ιδιωτικά μαιευτήρια, καθώς δεν βρίσκονται όλες τις ώρες “μέσα”. Συνήθως πηγαίνουν όταν έχουν κάποιον τοκετό. Αν για παράδειγμα τους τύχει δύσκολος τοκετός, θα προτιμήσουν να κάνουν στη γυναίκα καισαρική τομή για να “τελειώσουν” γρηγορότερα. Επιπλέον μέσα στις τρεις ώρες που ενδέχεται να διαρκέσει ένας φυσιολογικός τοκετός μπορούν να κάνουν τρεις καισαρικές τομές. Αντιθέτως, στα κρατικά νοσοκομεία οι γιατροί είναι μισθωτοί και όχι συνεργάτες. Αυτό σημαίνει ότι βρίσκονται αρκετές ώρες στο νοσοκομείο. Δεν βιάζονται να φύγουν».


«Αλλοι γιατροί» συνεχίζει «υπολογίζουν την εγκυμοσύνη από την τελευταία περίοδο της γυναίκας και όχι από την ημέρα της σύλληψης. Αυτό έχει το εξής αποτέλεσμα: η γυναίκα φαίνεται ότι βρίσκεται στη 40ή εβδομάδα κυήσεως ενώ στην πραγματικότητα είναι στην 38η εβδομάδα. Ετσι ο γιατρός έχει το πλεονέκτημα να χειριστεί την υπόθεση όπως τον εξυπηρετεί. Στη συνέχεια μπορεί να κάνει ψεύτικη πρόκληση τοκετού (σ.σ.: η μήτρα της γυναίκας, καθώς είναι ανώριμη, δεν κάνει τις απαιτούμενες συσπάσεις) βάζοντας ενδεχομένως μικρότερη ποσότητα φαρμάκου και οδηγείται στην καισαρική τομή».













Ετσι επιτυγχάνεται και η έμμεση μείωση ανθρωπίνου δυναμικού εκτός από τους Γιατρούς που ούτως ή άλλως είναι “συμβεβλημένοι”. Οι επιστήμονες μαίες, που είναι πέντε χιλιάδες στην Ελλάδα, δεν αξιοποιούνται, ετεροαπασχολούνται, υποαπασχολούνται, περιθωριοποιούνται, παροπλίζονται. Κι ας έχουν τετράχρονες σπουδές, εμπειρία και το πτυχίο τους είναι ισότιμο με τα πτυχία των μαιών σ’ όλη την Ευρώπη.

Σε αντίθεση με τις Ελληνίδες, πολλές Βρετανίδες εξακολουθούν να γεννούν όπως οι πρόγονοί τους. Μάλιστα, η δεύτερη μεγαλύτερη ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία της Βρετανίας έπαψε να δικαιολογεί τις δαπάνες των καισαρικών τομών, αφενός διότι δεν μπορούσε να ελέγξει το ακριβές κόστος τους, αφετέρου για να συμβάλει στη μείωση του ποσοστού που υπολογίζεται ότι ανέρχεται στο 19%. Στην Ελλάδα το ποσοστό των καισαρικών τομών εκτιμάται ότι αγγίζει το 47,3%! Οπερ σημαίνει ότι οι μισοί τοκετοί στη χώρα μας γίνονται με αυτή τη μέθοδο. Παρ’ ότι το θέμα είχε θίξει ο πρώην υπουργός Υγείας κ. Αλ. Παπαδόπουλος μιλώντας στη Βουλή στις αρχές του 2001, προκαλώντας μεγάλο θόρυβο, η εικόνα δεν βελτιώθηκε στο ελάχιστο. Μάλλον το αντίθετο συνέβη… Τα παραπάνω στοιχεία προκύπτουν από έρευνα που δημοσιεύθηκε στην Ευρωπαϊκή Επιθεώρηση Δημόσιας Υγείας (European Journal of Public Health) τον περασμένο Μάιο. H έρευνα, η οποία βασίστηκε σε στοιχεία που συγκέντρωσαν οι συντάκτες της από δύο κρατικά και ένα ιδιωτικό μαιευτήριο της Ελλάδας, διενεργήθηκε από ομάδα επιστημόνων της London School of Economics (LSE), με επικεφαλής τον καθηγητή κ. H. Μόσιαλο.

Στην Ελλάδα δυστυχώς, πολλοί τομείς της ιδιωτικής δραστηριότητας με τεράστιους τζίρους είναι ανεξέλεγκτοι. Γεγονός που πολλαπλασιάζει την απληστία εις βάρος της δημόσιας υγείας ακόμα και των ανυπεράσπιστων παιδιών! Δείτε και την ολοκλήρωση της Βιομηχανίας Τοκετών όπως την περιγράφει ο ΣΜΜΕ στο Ριζοσπάστη παρουσιάζοντας τα “εναλλακτικά προϊόντα κερδοφορίας”:

Η ιδιωτικοποίηση της περιγεννητικής φροντίδας, τονίστηκε, κοστίζει πολλά δισεκατομμύρια, που βέβαια βγαίνουν από τις τσέπες των πολιτών, της ίδιας της ελληνικής οικογένειας: Στα δημόσια μαιευτήρια γεννάνε κατά 85% γυναίκες πρόσφυγες, ενώ τα ιδιωτικά, που έχουν εμφάνιση πολυτελών ξενοδοχείων, είναι πανάκριβα και πληρώνονται συνήθως με στερήσεις ή από κάποια ιδιωτική ασφάλιση, επειδή εργάζεται εκεί ο γιατρός που παρακολουθεί τη μητέρα. Η πολιτεία – υπογραμμίστηκε – δεν ενημερώνει πως ο τοκετός δεν είναι ασθένεια και δε χρειάζεται ολική νάρκωση…

Ο μητρικός θηλασμός δεν προωθείται, αντίθετα στα νοσοκομεία ταΐζουν τα νεογέννητα με ζαχαρωμένο νερό και ξένο γάλα, με αποτέλεσμα να εθίζονται σ’ αυτά! Τεράστια ποσά ξοδεύονται για τη διαφήμιση του ξένου γάλακτος για τα νεογέννητα, παρότι απαγορεύεται στη χώρα μας και έξω χορηγείται μόνο με συνταγή γιατρού (που γράφει το λόγο για τον οποίο το παιδί δε θηλάζει). Γιατί το μητρικό γάλα είναι η καλύτερη και η πιο πλήρης τροφή και δε συγκρίνεται με αυτό των γαλακτοβιομηχανιών. Κι ενώ σε νοσοκομεία άλλων χωρών προωθείται ο μητρικός θηλασμός, εδώ δίνονται εξ αρχής λανθασμένες οδηγίες στις μητέρες και υποβαθμίζεται ο ρόλος της μαίας.
Στη χώρα μας ενώ υπάρχουν μεγάλες ανάγκες και ελλείψεις, οι μαίες παροπλίζονται. Νεαρές μαίες έχουν αποσπαστεί σε νομαρχίες και γραφεία υπουργών. Σε δημόσια νοσοκομεία υπάρχουν μεγάλες ελλείψεις και δεν προσλαμβάνονται, ενώ στα ιδιωτικά μαιευτήρια, που δεν ελέγχονται, εκβιάζονται να δεχτούν πράγματα που δεν πρέπει.
Στο μεταξύ στον τόπο μας κάνουν θραύση οι προκλητοί τοκετοί (συνήθως η φράση: «Ελάτε αύριο να σας ξεγεννήσουμε»), τα φάρμακα και η νάρκωση χρησιμοποιούνται κατά κόρο, οι γυναίκες δεν είναι ενημερωμένες για το τι πρέπει να προσέξουν. Είναι χαρακτηριστικό ότι 97% των γυναικών στη Γαλλία γεννάνε χωρίς να τις «κόψουν», ενώ το 98% στην Ελλάδα – αντίθετα – τις «κόβουν» όπως επισημάνθηκε.


Μίζες σε γιατρούς από ασφαλιστικές εταιρείες
* H ασφαλιστική κάλυψη των νεογνών μετατρέπεται σε παζάρι για μεγαλύτερες προμήθειες σε ιδιωτικές μαιευτικές κλινικές



Θάλαμος νεογνών σε μαιευτήριο. Τα βρέφη, με τη γέννησή τους, φέρνουν και υπέρογκα κέρδη στους εμπόρους της ανθρώπινης ζωής

Νέες μεθόδους για να αυξήσουν τα κέρδη της επιχείρησης και τα έσοδα των γιατρών, εις βάρος των πελατών τους, έχουν «εφεύρει» ορισμένες ιδιωτικές μαιευτικές κλινικές. Σε συνεργασία με ασφαλιστικές εταιρείες «προσφέρουν» νοσοκομειακή κάλυψη των νεογνών. Επίσης, δίνουν τη δυνατότητα στις οικογένειες να δημιουργήσουν τον «κουμπαρά» των παιδιών τους. H προμήθεια της κλινικής φθάνει τα 200 ευρώ, εκ των οποίων τα μισά αποδίδονται στον γιατρό που… μεσολαβεί.

Δεν είναι λίγοι οι γονείς που ακούγοντας τη συγκεκριμένη… προσφορά αγανάκτησαν. Μίλησαν για «καινούργια κόλπα-έσοδα των γιατρών των ιδιωτικών μαιευτηρίων με επίσημες μίζες ακόμη και από ασφάλειες νεογέννητων» και αναρωτήθηκαν: «Από πού θα φυλαχτούμε;». Και δεν έχουν άδικο… Το κόστος του φυσιολογικού τοκετού σε ιδιωτικό μαιευτήριο ξεκινά από 2.000 ευρώ, αν η αμοιβή του γιατρού δεν ξεπεράσει τα… 500 ευρώ και η γυναίκα δεν κάνει επισκληρίδιο αναισθησία. Το ποσόν ανεβαίνει αν η γυναίκα γεννήσει με καισαρική τομή ή νοσηλευθεί σε τρίκλινο, δίκλινο ή μονόκλινο θάλαμο

Πηγή: http://www.tovima.gr/print_article.php?e=B&f=14498&m=A24&aa=1

Ποιότητα υπηρεσιών

Λόγω των υψηλών τιμοκαταλόγων των ιδιωτικών μαιευτηρίων και δη των μεγάλων, θα περιμέναμε να υπάρχει τουλάχιστον μια βασική εξασφάλιση των πελατών, όπως άλλωστε και στα μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα (που είναι και ασυγκρίτως οικονομικότερα). Διαβάστε την ΕΠΩΝΥΜΗ καταγγελία που ακολουθεί και βγάλτε τα συμπεράσματα σας:
Ιδιωτικά ναι μαιευτήρια οχι!
Φίλοι μου για σας. Παρακαλώ βοηθήστε με να διαδώσουμε την παρακάτω ιστορία σε όσους περισσότερους μπορούμε. Το θέμα είναι αρκετά σοβαρό και νομίζω ότι αφορά πολλούς από εσάς ή φίλους σας. Τίτλος της ιστορίας «Όλα μπορεί να συμβούν» Την Πέμπτη 15/11/2007 η σύζυγός μου γέννησε το δεύτερο παιδί μας σε γνωστό μαιευτήριο των Αθηνών, γνωστό και ως «ξενοδοχείο πολυτελείας» (θα σας πω παρακάτω γιατί δεν αναφέρω το όνομα του). Δυστυχώς μας έκατσε το λαχείο να γνωρίσουμε την «άλλη πλευρά» του εν λόγω ιδρύματος που διαφέρει δραματικά από το ιλουστρασιόν περιτύλιγμα με το οποίο πλασάρεται στον κόσμο. Επιλέξαμε μονόκλινο δωμάτιο και όλα πήγαιναν καλά μέχρι και την Κυριακή το απόγευμα. Βγήκαμε από το δωμάτιο για να περπατήσει η λεχώνα, όπως της είχε συστήσει ο ιατρός της και λείψαμε περίπου 15 λεπτά. Όταν επιστρέψαμε διαπιστώσαμε ότι είχαν κάνει «φτερά» το laptop μου, η φωτογραφική μηχανή, πορτοφόλια και πιστωτικές κάρτες. 19:30 της Κυριακής! Με τρομακτική άνεση! Μέσα από το δωμάτιο! Με φουλ βάρδια! Ενημερώσαμε αμέσως το προσωπικό του ορόφου και αυτό με τη σειρά του ενημέρωσε την ασφάλεια του κτηρίου. Η αντίδραση ήταν άμεση (sic). Ο πρώτος σεκιουριτάς εμφανίστηκε μετά από 20 λεπτά (!), άνετος, κυριλέ, και όταν τον ενημέρωσα για το γεγονός αντί να σημάνει συναγερμό, προσπαθούσε να πείσει ότι δεν έχει ξανασυμβεί κάτι τέτοιο στο μαιευτήριο, ότι πρέπει να θυμηθούμε μήπως τα είχαμε βάλει κάπου και το είχαμε ξεχάσει και γενικά έδωσε πολύτιμο χρόνο σε όποιον τα είχε πάρει να μπορέσει να τα απομακρύνει. Εμφανίζεται ο υπεύθυνος της ασφάλειας του μαιευτηρίου ο οποίος δίνει εντολή σε υφιστάμενο του να με πάει «μια βόλτα» σε όλους τους ορόφους μήπως και δούμε κάτι! Λες και ο κλέφτης θα κυκλοφορούσε με το laptop ανα χείρας διαλαλώντας το κατόρθωμά του!. Όταν του είπα ότι μάλλον πρέπει να βάλουν ανθρώπους τους στις εξόδους του κτηρίου, με έγραψε κανονικά και όπως θα δείτε παρακάτω αυτό ήταν σαφής εντολή της διοίκησης να « μην διαταραχτεί το κλίμα του νοσοκομείου»! Πήγαμε τελικά να δούμε τις κάμερες στο φυλάκιο της εταιρίας σεκιούριτι όπου διαπίστωσα ότι καμία από τις εξόδους του μαιευτηρίου δεν καλύπτεται από κάμερα και η μόνη που μπορούσε κάτι να δείξει ήταν μία που έδειχνε το πάρκινγκ! Και μάλιστα με τέτοιο τρόπο που να μην μπορείς να δεις αριθμό αυτοκινήτου! Εκείνη τη στιγμή θυμήθηκα ότι είχα παρατηρήσει ότι σε κάθε όροφο υπάρχει κάμερα που καλύπτει την είσοδο προς τα δωμάτια και θα σας πω πως το θυμόμουνα. Το Σάββατο το βράδυ, όταν πήγα στο μαιευτήριο γύρω στις 00:30, διαπίστωσα έκπληκτος ότι έφτασα στο δωμάτιο της γυναίκας μου ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΩ ΟΥΤΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ διασχίζοντας σχεδόν όλο το κτήριο. Προβληματίστηκα από το γεγονός και τότε ψάχνοντας τον όροφο διαπίστωσα ότι υπάρχει κάμερα που κάλυπτε την είσοδο του ορόφου και ηρέμησα θεωρώντας ότι τουλάχιστον κάποιος παρακολουθεί ποιος μπαίνει και ποιος βγαίνει. Τζίφος όμως. Όταν ζήτησα από τους υπεύθυνους ασφαλείας να δούμε την καταγραφή της κάμερας του ορόφου μας πήρα τις εξής απαντήσεις: ο ένας μου είπε ότι οι κάμερες δεν δουλεύουν γιατί τους «έχουν απαγορέψει νομοθετικά (sic) να έχουν κάμερες! , ο άλλος μου είπε ότι δουλεύουν αλλά δεν αποθηκεύουν τις καταγραφές(!!). Ακόμα και η κάμερα που δείχνει την είσοδο στο θάλαμο που φυλάσσονται τα βρέφη ΔΕΝ ΚΑΤΑΓΡΑΦΕΙ μου είπαν! Δηλαδή μπαίνω, διαλέγω μωρό όπως ακριβώς το θέλω, φεύγω και αν δεν με πιάσουν ΓΙΑ ΣΑΣ! Αποφασίσαμε να φωνάξουμε την αστυνομία. Προσοχή. Εμείς, όχι το μαιευτήριο. Ήρθαν όντως δυο αστυφύλακες, κατέγραψαν το συμβάν και από εκείνη τη στιγμή άρχισε το πανηγύρι. Ξαφνικά λες και είχαμε λέπρα. Δεν τόλμαγε κανένας από το (εξαιρετικό μέχρι εκείνη την ώρα) προσωπικό. Για να φέρουν φαγητό στη λεχώνα έπρεπε να τους ενημερώσουμε εμείς και μας δικαιολογούνταν ότι «δεν ήθελαν να μας ενοχλήσουν»! Φυσικά από την διοίκηση ούτε φωνή ούτε ακρόαση. Ενώ όλοι στο νοσοκομείο «έπεφταν από τα σύννεφα» και μας διαβεβαίωναν ότι πρώτη φορά συμβαίνει τέτοιο γεγονός σε όλα τα χρόνια λειτουργίας του και που λογικά θα έπρεπε να κινητοποιήσει άπαντες, δεν μας πήραν ούτε ένα τηλέφωνο να ηρεμήσουν τουλάχιστον την λεχώνα που όπως καταλαβαίνετε είχε φρικάρει με όλα αυτά. Να δείξουν τουλάχιστον ότι κάνουν κάτι. Ότι υπάρχουν και έχουν ενοχληθεί από το γεγονός. Ή για να ακριβολογούμε, έκαναν αισθητή τη παρουσία τους περνώντας γραμμή στο προσωπικό να μας αντιμετωπίζει σαν να φταίγαμε εμείς για ότι συνέβη! Την άλλη μέρα το πρωί και αφού περιμέναμε οι αφελείς ότι κάποιος θα έρθει από την διοίκηση να μας μιλήσει, έφτασε μεσημέρι και έπρεπε να αδειάσουμε το δωμάτιο, να πληρώσουμε και να φύγουμε. Αποφασίζω να ζητήσω να δω τον γενικό διευθυντή. Μετά από 5 φορές που το ζήτησα στην προϊσταμένη του ορόφου, ήρθαν δύο κυρίες και μου είπαν ότι ο κος ταδε θα μας δεχτεί (sic) στο γραφείο του. Πήγαμε μαζί με την γυναίκα μου στον κύριο τάδε ο οποίος όμως δεν ήταν γενικός διευθυντής αλλά νομικός σύμβουλος. Διαπίστωσα ότι φυσικά ήταν πλήρως ενημερωμένος για το γεγονός, είχε φέρει μάλιστα και κάτι εκπαιδευόμενους βοηθούς που ψάχνανε νόμους και συμβόλαια και μας είπε ότι «η μόνη ευθύνη που φέρει το μαιευτήριο είναι για απώλειες μέχρι 88 ευρώ!» Γιούπι! Αναγνώρισε δηλαδή ότι κάτι μπορεί να κλάπηκε αλλά «ας προσέχατε να μην φέρνατε αντικείμενα αξίας στο θάλαμο». Όταν του επισήμανα ότι δεν είναι το θέμα τα υλικά που κλάπηκαν αλλά η παντελής έλλειψη ασφάλειας στην εταιρία του, η άθλια αντιμετώπιση μας από το προσωπικό μετά το συμβάν και η ταλαιπωρία που περάσαμε έφτασε στο σημείο να μας βάλει τις φωνές, να πιάσουν την γυναίκα μου τα κλάματα και να γίνει χαμός. Ζητάω επιτακτικά να δω τον γενικό διευθυντή. Συναντάμε τελικά τον κύριο γενικό στο γραφείο του. Θα σας πω μόνο μια ατάκα του για να δείτε σε τι επίπεδα κυμάνθηκε η κουβέντα. Κος Γενικός: Όλα μπορούν να συμβούν κύριε μου. Ακόμα και οι δίδυμοι πύργοι έπεσαν οπότε όλα μπορούν να συμβούν. Τι να κάνουμε. Σοκ. Αφού μας ενημέρωσε ότι ΘΑ κάνει έρευνα για το θέμα (μέχρι αυτή τη στιγμή που γράφω δεν μας έχει ενοχλήσει κανείς για πληροφορίες κλπ) και αφού εκθείασε τα (ανύπαρκτα) μέτρα ασφαλείας της εταιρίας που διοικεί ( έχουμε πλήρες σύστημα παρακολούθησης (!), 35 σεκιουριτάδες (αν πάτε και δείτε έστω και 2 εκτός από αυτούς που φυλάνε το πάρκινγκ να μου τρυπήσετε την μύτη) και ότι δεν έχει ξαναγίνει ότι η επιχείρησή του είναι «τόπος χαράς» και σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να διαταραχτεί το καλό κλίμα και η ηρεμία και ότι (κύριε ελέησον) δεν έχει χαθεί ποτέ παιδί από εδώ(!) κλπ κλπ με απείλησε ότι αν βγει κάτι παραέξω θα «σας κυνηγήσω»! Παραδέχτηκε δε ότι είναι αδύνατον να μπορέσουν να ελέγξουν τις χιλιάδες των εισερχόμενων στο μαιευτήριο δηλαδή με λίγα λόγια «ENTER AT YOUR OWN RISK!». Με ευχαρίστησε δε για την ενημέρωση που του κάναμε και που θα τους βοηθήσει να βελτιώσουν το (κατά τα άλλα άψογο) σύστημα ασφαλείας τους! Όταν πολύ ευγενικά του είπα ότι ούτε οι κάμερες δουλεύουν ούτε σεκιουριτάδες υπάρχουν, μας έβαλε και αυτός τις φωνές κατηγορώντας μας ότι τον προσβάλουμε και ότι δυσφημούμε την εταιρία του. Κι όλα αυτά χωρίς ούτε ένα συγγνώμη. Τελικά του επισήμανα ότι αδυνατούμε να πληρώσουμε γιατί μας έκλεψαν τις πιστωτικές, μας είπε ότι θα βοηθήσει να εκδοθεί άμεσα νέα πιστωτική (!). Γυρίζοντας στο δωμάτιο διαπιστώνουμε ότι έχουν αρχίσει και μοιράζουν κλειδιά στα μονόκλινα και να εμφανίζονται από το πουθενά σεκιουριτάδες. ΟΛΕ! Το σύστημα λειτούργησε! Πήρα το παιδί και έφυγα. Φυσικά και δεν πλήρωσα. Και δεν με εμπόδισε κανένας! Το χειρότερο από όλα είναι ότι διαπιστώνεις πόσο ανίσχυρος είναι κανείς απέναντι στις εταιρίες – τέρατα. Τα συμπεράσματα δικά σας. (Τάσος Καζάκος, Ελεύθερος Τύπος)

Αν η τρομοκρατία και οι απειλές απευθυνόντουσαν στους λωποδύτες αντί για τους πελάτες, οπωσδήποτε τέτοια κρούσματα δε θα υπήρχαν. Βλέπετε όμως, ότι εμείς τους δίνουμε δύναμη με την ανοχή και τη φοβία μας σε πολλές περιπτώσεις. Στην Ελλάδα ισχύει το ρητό “ο πελάτης το μόνο δικαίωμα που έχει, είναι να πληρώνει”.

Και η εικόνα συμπληρώνεται με τους διωγμούς όσων τολμήσουν να τα βάλουν με το πανίσχυρο σύστημα. Μια πολύ σημαντική έρευνα για την περιγεννητική φροντίδα στην Ελλάδα, που ξεκίνησε το 1983 από την παιδίατρο Χρύσα Μπακούλα, δεν μπόρεσε να συνεχιστεί – απειλήθηκε ακόμα και η ζωή της ερευνήτρι
ΠΗΓΗ:http://olympia.gr/2008/08/26/birth_factory/

Σε μια εκπομπή για νέους γονείς που δείχνει κάποια πρωινά στο μακεδονία τιβι, βλέπω ότι οι αμερικανίδες μανούλες που γεννάνε σπίτι τους είναι πάρα πολλές ενώ αν γενήσουν στο μαιευτήριο φεύγουν μέσα σε λίγες ώρες,

πολύ ωραιο άρθρο.πραγματικά φωτογραφίζει πιστά την ελληνική πραγματικότητα.δυστυχώς...

«Αλλοι γιατροί» συνεχίζει «υπολογίζουν την εγκυμοσύνη από την τελευταία περίοδο της γυναίκας και όχι από την ημέρα της σύλληψης. Αυτό έχει το εξής αποτέλεσμα: η γυναίκα φαίνεται ότι βρίσκεται στη 40ή εβδομάδα κυήσεως ενώ στην πραγματικότητα είναι στην 38η εβδομάδα. Ετσι ο γιατρός έχει το πλεονέκτημα να χειριστεί την υπόθεση όπως τον εξυπηρετεί. Στη συνέχεια μπορεί να κάνει ψεύτικη πρόκληση τοκετού (σ.σ.: η μήτρα της γυναίκας, καθώς είναι ανώριμη, δεν κάνει τις απαιτούμενες συσπάσεις) βάζοντας ενδεχομένως μικρότερη ποσότητα φαρμάκου και οδηγείται στην καισαρική τομή».

Και πόσοι γιατροί με χίλιες δυο δικαιολογίες βάζουν γυναίκες να γεννήσουν με πρόκληση τοκετού ακόμα και όταν διανύουν την 38η εβδομάδα ενώ στην πραγματικότητα διανύουν την 36??!!! Και το μωρό γεννιέται σχεδόν πρόωρο! Πήγα σε δημόσιο νοσοκομείο για να μην καταλήξω να γεννήσω με καισαρική χωρίς λόγο. Μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις πρέπει να προχωράνε σε αυτή την επέμβαση! Δυστυχώς τα "έπεσαν οι παλμοί" και "δεν κατεβαίνει το μωρό" έχει καταντήσει μαστίχα στο στόμα τους!!! Απαράδεκτοι, πατάνε πάνω στην απειρία και την αγωνία των γονιών! Και τους γδύνουν στην κυριολεξία! Ντροπή!