Παιδί Ήλιος & θάλασσα

Επειδή τα παιδιά δεν καταλαβαίνουν τους κινδύνους της υπεριώδoυς ακτινοβολίας UVR, χρειάζονται προστασία. Τα παιδιά χρειάζονται ιδιαίτερη φροντίδα, μια και βρίσκονται πιο πολλές ώρες στην ύπαιθρο, απ’ ότι οι ενήλικες, και μπορεί να καούν από τον ήλιο πιο γρήγορα. Και τούτο συμβαίνει, επειδή τα παιδιά έχουν πολύ λίγη μελανίνη, η οποία λειτουργεί ως προστατευτική «ομπρέλα» κατά του ήλιου, ώστε να μπορεί αποτελεσματικά να τα προστατεύσει. Ιδιαίτερα τα μώρα έως 6 μηνών δεν θα πρέπει να εκτίθενται καθόλου στον ήλιο διότι τα μελανοκύτταρά τους δεν έχουν ωριμάσει ακόμα, και συνεπώς δεν μπορούν να παράγουν μελανίνη ούτε με την βοήθεια αντηλιακού. Για αυτό, τα μωρά, ακόμα και εάν παραμένουν στην σκιά, μπορεί να καούν από τον ήλιο πάρα πολύ γρήγορα.


Είναι απαραίτητο λοιπόν να επιμένουμε στην προστασία των παιδιών από τον ήλιο. Όλα τα παιδιά χρειάζονται προστασία. Ειδικότερα όμως, τα πολύ μικρά παιδιά, όσα έχουν ανοιχτόχρωμη επιδερμίδα και εκείνα που έχουν κόκκινα ή ξανθά μαλλία. Η έκθεση στον ήλιο κατά την παιδική ηλικία είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας για την εμφάνιση δερματικού καρκίνου κατά την ενήλικη ζωή, ειδικότερα όσον αφορά το μελάνωμα. Σύμφωνα με Αυστραλιανές έρευνες, υπολογίζεται ότι το 50-80 % των βλαβών από τον ήλιο συμβαίνουν στην παιδική και εφηβική ηλικία, δηλαδή πριν την ηλικία των 18 ετών.

Θα πρέπει να τονίσουμε – κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου – ότι εάν είτε εμείς είτε τα παιδιά μας έχουμε υποστεί μέχρι και έξι ηλιακά εγκαύματα κατά την παιδική μας ηλικία, αυξάνεται σημαντικά ο κίνδυνος να εμφανιστεί καρκίνος του δέρματος (μελάνωμα) αργότερα στην ενήλικη ζωή μας και ζωή τους. Το να αρχίσουμε από νωρίς να έχουμε μία σοφή αντηλιακή συμπεριφορά , την οποία θα ακολουθούμε συνεχώς, θα γίνει μία πραγματική υγιής συνήθεια – σαν μία ρουτίνα, όπως φορώντας τις ζώνες ασφαλείας κατά την οδήγηση, ή όπως πλένοντας τα δόντια μας!

Για να υπάρχει αποτελεσματική προστασία των παιδιών από τον ήλιο, απαιτείται ένας συνδυασμός διαφόρων μέτρων προστασίας:
1. Αποφεύγουμε την «κάθετη» έκθεση στον ήλιο, δηλαδή μεταξύ 11πμ και 4μμ, το καλοκαίρι και σε (ημι)τροπιικά κλίματα. Πρέπει να έχουμε υπόψη μας, ότι η σκιά της ομπρέλας δεν προστατεύει πλήρως, λόγω της αντανάκλασης της ηλιακής ακτινοβολίας από την άμμο.


2. Τα ρούχα είναι πολύ σημαντικός παράγοντας : μπλουζάκι ανοιχτού χρώματος, ή ακόμα καλύτερα ειδικά αντηλιακά ρούχα με UV προστασία, καπέλο με γείσο ή τύπου λεγεωνάριου, καλής ποιότητας γυαλιά ηλίου.


3. Τα παιδιά κάτω των τριών ετών δεν πρέπει να εκτίθενται καθόλου στον ήλιο τις «επικίνδυνες» ώρες. Εξηγήστε στα μεγαλύτερα παιδιά τους κινδύνους, αποτρέψτε τα από το πολύωρο παιχνίδι και μπάνιο τις επικίνδυνες ώρες, και μην τα αφήνετε στον ήλιο χωρίς αντηλιακά ρούχα και καπέλο με φαρδύ γείσο, ή τύπου λεγεωνάριου.


4. Ιδιαίτερα τα μώρα έως 6 μηνών δεν θα πρέπει να εκτίθενται καθόλου στον ήλιο διότι τα μελανοκύτταρά τους δεν έχουν ωριμάσει ακόμα και συνεπώς δεν μπορούν να παράγουν μελανίνη ούτε με την βοήθεια αντηλιακού. Σε αυτά η χρήση αντηλιακών ρούχων είναι επιβεβλημένη.


5. Αντηλιακό με δείκτη προστασίας (SPF) τουλάχιστον 30 κάθε 2 ώρες, διότι το αντηλιακό φεύγει εξαιτίας του ιδρώτα από το δέρμα, όπως και ύστερα από τις βουτιές στην θάλασσα, και το σκούπισμα με την πετσέτα.


6. Αλλά αυτός ο δείκτης SPF μας προστατεύει μόνον από τις UVB, ενώ οι ακτίνες με μεγαλύτερα μήκη κύματος (UVA) είναι εξίσου επικίνδυνες. Ορισμένα αντηλιακά με ισοδύναμους δείκτες UVA - UVB μας προστατεύουν εξίσου από την UVA ακτινοβολία.

Ουσιαστικά, τα αντηλιακά ενισχύουν την φυσική άμυνα του οργανισμού απέναντι στον ήλιο. Δηλαδή βοηθούν το δέρμα να μαυρίσει μέσω της δημιουργίας κοκκίων μελανίνης, που παράγονται από τα μελανοκύτταρα. Όμως προσοχή : Η χρήση αντηλιακών δεν πρέπει να μας ενθαρρύνει ώστε να καθόμαστε περισσότερο στον ήλιο. Συχνά ως γονείς, νομίζουμε ότι τα παιδιά μας είναι «ασφαλή» όταν χρησιμοποιούμε για αυτά ένα αντηλιακό «ολικής προστασίας». Η λανθασμένη αυτή έννοια της ασφάλειας, με επακόλουθο την υπερβολική έκθεση στον ήλιο, εκμηδενίζει την προστατευτική δράση των αντηλιακών.

Είναι πλέον σε όλους μας γνωστό, ότι η ηλιακή ακτινοβολία ευθύνεται για το 90% των κρουσμάτων καρκίνου του δέρματος, τα οποία αυξάνονται χρόνο με τον χρόνο. Όμως, δεν επηρεάζονται όλοι το ίδιο από την ηλιακή ακτινοβολία, μια και ορισμένοι τύποι δέρματος κινδυνεύουν περισσότερο από κάποιους άλλους. Προκειμένου ο ήλιος να εξακολουθήσει να είναι φίλος μας, θα πρέπει να προφυλασσόμαστε από τον ήλιο όλο τον χρόνο και ιδιαιτέρως το καλοκαίρι, χρησιμοποιώντας αντηλιακό ή ακόμα καλύτερα αντηλιακά ρούχα και να έχουμε κατά νου τα εξής :

1. Να αποφεύγουμε την έκθεση στον ήλιο μεταξύ 11πμ και 4 μμ, καθώς ο ήλιος είναι κάθετα στην γη και οι υπεριώδεις ακτίνες διανύουν μικρότερο πάχος ατμόσφαιρας.

2. Εντάσσουμε τον ρουχισμό ως το πρώτο μέσο προστασίας. Επιλέγουμε ρούχα, τα οποία να μας προσφέρουν καλή κάλυψη του σώματος. Δηλαδή καλύπτουμε τα χέρια, τα πόδια καθώς και το κορμί. Πυκνό- υφασμένα και σκουρότερου χρώματος υφάσματα, προσφέρουν περισσότερη προστασία UVR, από ότι τα παστέλ χρώματα.

3. Να φοράμε αντηλιακή κρέμα– στο σώμα και το πρόσωπο – μισή ώρα πριν την έκθεσή μας στον ήλιο, , να μην την σκουπίζουμε, αλλά να αφήνουμε μία λεπτή στρώση της κρέμας επάνω στο δέρμα, και να την ανανεώνουμε κάθε 2 ώρες ή συχνότερα εάν βουτάμε στην θάλασσα, ή έχουμε ιδρώσει, Για πραγματική αντηλιακή προστασία, να χρησιμοποιούμε αντηλιακά ρούχα.

4. Πάντα επιλέγουμε μία αντηλιακή κρέμα, η οποία να είναι ανθεκτική στο νερό, με SPF 30+, και ευρύτατου φάσματος ώστε να μπλοκάρει την UVA και UVB.

5. Φοράμε ένα καπέλο με φαρδύ γείσο, ή καπέλο τύπου λεγεωναρίου, γυαλιά ηλίου με δείκτη EPF 10, ή γυαλιά για σκι εάν κάνετε σκι.

6. Να χρησιμοποιούμε αντηλιακή προστασία ακόμα και όταν βρισκόμαστε μέσα στο αυτοκίνητο, καθώς οι ακτίνες περνούν από τα τζάμια και τα παράθυρα, αλλά και στην σκιά. Το ηλιακό φως διαχέεται παντού στην ατμόσφαιρα.

7. Να πάψουμε να πιστεύουμε ότι όταν είμαστε στο νερό ότι ο ήλιος δεν καίει. Αυτή η αντίληψη είναι εντελώς λανθασμένη. Διότι επειδή δροσιζόμαστε, δεν γίνεται αμέσως αντιληπτή η ζημιά που παθαίνει το δέρμα, καθώς οι υπεριώδεις ακτίνες φτάνουν μέχρι και στα 3 μέτρα βάθος.

8. Το σολάριουμ είναι εξίσου επικίνδυνο με τον ήλιο, καθώς «προσθέτει» ακτινοβολία στο δέρμα. (Βλέπετε σχετικό άρθρο για το σολάριουμ).

9. Οι κρέμες μαυρίσματος δεν προστατεύουν από τον ήλιο, καθώς δεν ενεργοποιούν την μελανίνη που προστατεύει το δέρμα από τις υπεριώδεις ακτίνες, αλλά την κερατίνη που βρίσκεται επιφανειακά και απλά το χρωματίζει. Γι αυτό χρειαζόμαστε απαραίτητα αντηλιακή προστασία.

10. Αντίθετα με άλλες μορφές καρκίνου, ο καρκίνος του δέρματος προσβάλλει κυρίως νεαρά άτομα και άτομα μέσης ηλικίας. Τα παιδιά κάτω των τριών ετών δεν πρέπει να εκτίθενται καθόλου στον ήλιο τις «επικίνδυνες» ώρες. Εξηγήστε στα μεγαλύτερα παιδιά τους κινδύνους, αποτρέψτε τα από το πολύωρο παιχνίδι και μπάνιο τις επικίνδυνες ώρες, και μην τα αφήνετε στον ήλιο χωρίς αντηλιακά ρούχα και καπέλο με φαρδύ γείσο, ή τύπου λεγεωνάριου.

11. Ιδιαίτερα τα μώρα έως 6 μηνών δεν θα πρέπει να εκτίθενται καθόλου στον ήλιο διότι τα μελανοκύτταρά τους δεν έχουν ωριμάσει ακόμα και συνεπώς δεν μπορούν να παράγουν μελανίνη ούτε με την βοήθεια αντηλιακού. Σε αυτά η χρήση αντηλιακών ρούχων είναι επιβεβλημένη.

12. Ο καρκίνος του δέρματος αντιμετωπίζεται εφόσον διαγνωστεί έγκαιρα και δεν έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος. Θα πρέπει να απευθυνόμαστε αμέσως στον δερματολόγο, εφόσον αντιληφθούμε οποιαδήποτε αλλαγή στο δέρμα μας, όπως σπυρί που δεν φεύγει για εβδομάδες και ματώνει, ελιά που αιμορραγεί ή αλλάζει χρώμα και αποκτά ανώμαλο σχήμα.
Πηγη: www.sunprotectionclothing.gr

Tα καλοκαιρινά μπάνια στη θάλασσα είναι η χαρά των παιδιών, ταυτόχρονα όμως γεννούν και ανησυχία στους γονείς εξαιτίας των ατυχημάτων που μπορούν να συμβούν στην παραλία. Ακολουθώντας, ωστόσο, ορισμένες απλές αλλά ουσιαστικές οδηγίες που προτείνουν οι ειδικοί -προπονητές κολύμβησης, παιδίατροι ναυαγοσώστες-, μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί σας να παίζει και να κολυμπά με ασφάλεια στη θάλασσα. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, να θυμάστε πως πρέπει να κρατάτε την ψυχραιμία σας ό,τι και αν συμβεί στην παραλία!

Ελέγξτε την παραλία
O έλεγχος της παραλίας είναι η μεγαλύτερη υποχρέωσή σας όταν πηγαίνετε για μπάνιο με τα παιδιά. Oι ειδικοί επισημαίνουν ότι ασφαλές μέρος για κολύμπι είναι πάντοτε αυτό που παρουσιάζει τους λιγότερους κινδύνους. Γι’ αυτό, λοιπόν:
● Διαβάζετε τυχόν πινακίδες ή ρωτάτε το ναυαγοσώστη (αν υπάρχει) για τις ιδιαιτερότητες της περιοχής (ρεύματα, βράχια, επικίνδυνα ψάρια, μορφολογία βυθού). Εάν η παραλία δεν είναι οργανωμένη, ενημερωθείτε από τους ντόπιους ή τους άλλους λουόμενους.
● Ελέγξτε αν υπάρχει μεγάλη κίνηση σκαφών ή αν γίνονται θαλάσσια σπορ κοντά στην ακτή.
● Βλέπετε αν τα νερά είναι καθαρά (η γαλάζια σημαία στην παραλία εγγυάται την ποιότητα των νερών).

Δώστε τους σαφείς οδηγίες
Εάν η θάλασσα έχει βράχια, τότε επισημάνετε στα παιδιά να κολυμπούν σε απόσταση από αυτά. Διαφορετικά, ένα δυνατό κύμα μπορεί να τα σπρώξει προς τα βράχια και να τα τραυματίσει. Ακόμη, ζητήστε από τα μεγαλύτερα παιδιά να βουτούν με τα πόδια και όχι με το κεφάλι, ιδιαίτερα αν δεν γνωρίζετε καλά τα νερά. Για τον ίδιο λόγο, ζητήστε από τα παιδιά να αποφεύγουν τα σπρωξίματα μέσα στο νερό. Τέλος, αν η θάλασσα έχει κύμα, πείτε στα παιδιά να κολυμπούν με την πλάτη προς την ακτή, ούτως ώστε να μην καλυφθούν ξαφνικά από τα κύματα και τρομάξουν.

Θέστε όρια
Oρίστε με σαφήνεια στο παιδί μέχρι πού επιτρέπεται να κολυμπάει, π.χ. «Μέχρι εκείνη τη σημαδούρα». Μπορεί να πάει πιο βαθιά μόνο εάν κολυμπάτε δίπλα του και είστε σίγουροι ότι μπορείτε να το βοηθήσετε. Εάν το παιδί είναι παρορμητικό, να είστε ακόμη πιο αυστηροί στα όρια που θα θέσετε. Επίσης, πρέπει να είστε προσεκτικοί και με τα παιδιά που πηγαίνουν κολυμβητήριο! Oι ειδικοί επισημαίνουν ότι οι γονείς συχνά υπερεκτιμούν τις ικανότητες των παιδιών τους όταν αυτά πηγαίνουν κολυμβητήριο, με αποτέλεσμα να χαλαρώνουν την επιτήρησή τους.

Να είστε κοντά τους
Τα παιδιά πρέπει να συνοδεύονται από έναν ενήλικο στη θάλασσα. Ποτέ μην τα εμπιστεύεστε σε μεγαλύτερα παιδιά. Επίσης, όσο πιο μικρό είναι το παιδί, τόσο πιο κοντά του πρέπει να είστε. Στα μικρά παιδιά (π.χ. 3 χρονών) συνιστάται η επίβλεψη αφής - δηλαδή, να μπορείτε να πιάσετε το παιδί ανά πάσα στιγμή απλώνοντας το χέρι σας, ακόμη και αν βρίσκεται στην ακροθαλασσιά.

Πότε να μάθει κολύμπι το παιδί;
Σύμφωνα με τις συστάσεις της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής, τα παιδιά μέχρι τα τέταρτα γενέθλιά τους δεν είναι εξελικτικά έτοιμα να κάνουν μαθήματα κολύμβησης. Μέχρι τότε, ωστόσο, μπορούν να συμμετέχουν σε προγράμματα κινητικής αγωγής στο νερό (π.χ. baby swimming). Ωστόσο, οι γονείς δεν πρέπει να εφησυχάζουν ότι το παιδί τους είναι ασφαλές στο νερό επειδή έχει συμμετάσχει σε τέτοιου είδους μαθήματα!

Το παιδί παρασύρθηκε από τα κύματα!
Εάν πρόκειται για μικρό παιδί (π.χ. 2-3 χρονών), μπαίνετε αμέσως στη θάλασσα και το βγάζετε έξω. Εάν όμως το παιδί έχει παρασυρθεί στα βαθιά, το βοηθάτε μόνο εφόσον ξέρετε τον τρόπο. Oι ναυαγοσώστες επισημαίνουν ότι ο βασικός κανόνας της διάσωσης είναι ότι ποτέ δεν προσεγγίζει ο διασώστης το θύμα σώμα με σώμα. Πάντοτε του δίνει κάτι να πιαστεί (π.χ. ένα σκοινί, μια πετσέτα, ένα αναποδογυρισμένο κουβαδάκι, μια σανίδα), ώστε να το τραβήξει έξω.

Εάν το παιδί έχει χάσει τις αισθήσεις του, δώστε του τις πρώτες βοήθειες
● Ξαπλώστε το στην άμμο και καλέστε αμέσως για βοήθεια (το ναυαγοσώστη ή το 166).
● Βάζετε το πρόσωπό σας κοντά στη μύτη και το στόμα του για να δείτε αν αναπνέει.
● Εάν αναπνέει, το γυρίζετε στο πλάι (πλάγια θέση ασφαλείας) και περιμένετε να συνέλθει, παρακολουθώντας το μέχρι να έρθει η βοήθεια.
● Εάν δεν αναπνέει, τότε βάζετε το ένα σας χέρι στο μέσο του στέρνου κάτω από τη νοητή γραμμή που σχηματίζουν οι θηλές και κάνετε 30 μαλάξεις μετρώντας ως εξής: «και 1, και 2, και 3… και 30». Κάθε 30 μαλάξεις κάνετε δύο τεχνητές αναπνοές: Ανασηκώνετε το πιγούνι του παιδιού, κλείνετε τη μύτη του και ανοίγετε το στόμα του. Εισπνέετε βαθιά και εκπνέετε στο στόμα του. Στη διάρκεια ενός λεπτού πρέπει να επαναλάβετε τρεις φορές αυτή τη διαδικασία. Σταματάτε μόνο αν το παιδί συνέλθει ή έρθει η βοήθεια.

Να φάει ένα σάντουιτς;
Τα παιδιά πρέπει να μπαίνουν στο νερό όταν έχει τελειώσει η διαδικασία της πέψης, δηλαδή τέσσερις ώρες μετά το γεύμα (τόσες ώρες χρειάζονται για την πέψη ενός γεύματος με κρέας). Διαφορετικά, υπάρχει πάντα ο σοβαρότατος κίνδυνος της εισρόφησης θαλάσσιου νερού στους πνεύμονες. Για τον ίδιο λόγο, μη δίνετε στο παιδί σάντουιτς ή πολλά φρούτα (που πέπτονται δύσκολα) ενώ κάνει ακόμη μπάνιο. Βέβαια, το τι συνιστά γεύμα προς αποφυγή στην παραλία εξατομικεύεται ανάλογα με την ηλικία και τις διατροφικές συνήθειες κάθε παιδιού, π.χ. ένα απλό σάντουιτς με τυρί μπορεί να αποτελεί πλήρες γεύμα για ένα παιδί δύο χρονών, όχι όμως και για ένα παιδί 11 χρονών. Πάντως, εάν το παιδί φάει κανονικό γεύμα στην παραλία (ακόμη και σε σάντουιτς), δεν πρέπει να ξαναμπεί στο νερό πριν περάσουν 3-4 ώρες.

Μην εμπιστεύεστε τα μπρατσάκια
Ακόμη και αν τα παιδιά φορούν μπρατσάκια ή σωσίβιο, αυτό δεν σημαίνει ότι μπορείτε να τα αφήσετε χωρίς επίβλεψη στο νερό, επειδή τα φουσκωτά βοηθήματα δεν αποτελούν σωστικά μέσα. Απεναντίας, με ένα ελαφρύ ρεύμα αέρα το παιδί με τα μπρατσάκια μπορεί να παρασυρθεί μακριά μέσα στο νερό. Γι’ αυτό και συστήνουν τα παιδιά να εμπιστεύονται τις δικές τους δυνάμεις. Εάν πάντως θέλετε το παιδί να έχει ένα βοήθημα, προτιμήστε τα κολυμβητικά σωσίβια επίβλεψης ή τα κολυμβητικά γιλέκα (πωλούνται κυρίως σε καταστήματα με αθλητικά είδη).


Τι να πείτε στα παιδιά πριν πάτε στη θάλασσα
• Εάν κάποιο παιδί κινδυνεύει, να φωνάξουν αμέσως έναν ενήλικο ή το ναυαγοσώστη. Να μην επιχειρήσουν να το βοηθήσουν μόνα τους.
• Να μην υπερεκτιμούν τις δυνάμεις τους μέσα στο νερό και να μην απομακρύνονται ποτέ από το σημείο της παραλίας όπου βρίσκεστε.
• Να κολυμπούν πάντα κοντά σας και να μην μπαίνουν ποτέ στο νερό μόνα τους ή χωρίς να σας το πουν.
• Να μη φωνάζουν «βοήθεια» χωρίς λόγο, παρά μόνο όταν έχουν σοβαρό πρόβλημα, π.χ. όταν νιώθουν ότι δεν μπορούν να φτάσουν κολυμπώντας μόνα τους στην ακτή.


www.vita.gr