ποσο πιστοί είμαστε;;;

Dimitra83 έγραψε:ναι ρε παιδια αλλα οι αποστολοι υπηρξαν μαθητες του χριστου πηραν τη φωτιση εκαναν θαυματα...ζουσαν ΛΙΤΑ ΦΤΩΧΑ κλπ εγω βλεπω ολους τους παπαδες(αντε να μη πω ολους αλλα 9 στους 10) με αυτοκινηταρες και οχι μονο 1 αλλα 2-3 και με βιλαρες και εξοχικα!!για να μη πω για τοςυ χρυσους πολυελαιους!!ειπε πουθενα ο χριστος να δινονται τοσα χρημματα γιατι ΘΕΛΕΙ το δισκοποτηρο να ειναι ΧΡΥΣΑΦΕΝΙΟ????που ειναι το ''ο εχων 2 χυτωνες να δινει τον εναν?'' γιατι αυτοι εχουν μια κοιλαρα 10 μετρα και χρυσες καρεκλες και αμφια και πολυελαιους και βιλαρες και ο γειτονας πειναει?αυτοι ειναι οι εκπροσωποι του θεου?
αυτα εκαναν οι 12 αποστολοι?
με τιποτα!

Δήμητρα μου σε καταλαβαίνω γιατί πολλές φορές αυτό σκέφτομαι και άλλες πάλι αλλάζω άποψη. Πάντως εάν έχεις διάθεση για διάβασμα προμηθεύσου τα βιβλία του παίσιου ή μπες στο ιντερνετ στη σελίδα rel.gr που έχει πολλά κείμενα του και με ανοιχτό μυαλό διάβασε και θα δεις ότι όλα απαντιούνται.
Η αλήθεια είναι ότι στόχος των χριστιανών δεν θα πρέπει σε καμία περιπτωση να είναι να παραδειγματιστούν απότ ον Βίο των παπαδων αλλα από τον Βίο του Χριστού. Ουσιαστικά πρέπει να περιμένουμε από τους παπάδες μόνο να μας μεταλαμπαδεύσουν τις γνωσεις τους για την χριστιανοσύνη, την αγάπη και ότι τελοσπάντων αφορά η θρησκεία μας

κιεγω πιστευω οτι αν εγω κανω κατι κακο και παρακαλεσω τον θεο να με συγχωρεσει με ολη μου την ψυχη και με προσευχη...δε θα το κανει?και οχι οτι πρεπει να παω να τα πω στον παπα για να με συγχωρεσει

Thaumataki έγραψε:Εαν θελω να εξομολογηθω, δηλαδη νιωσω βαθιες τυψεις απλα κανω το σταυρο μου και λεω ''θεε μου συγχωρεσε με, εκανα λαθος''. Ουτε παπαδες ουτε τιποτα. Ο παπας ειναι ανθρωπος σαν εμενα, δεν εχει το δικαιωμα να με αφορισει ή να με συγχωρησει!

Τι ξέρω πάνω σε αυτό θαυματάκι μου:
Ο παπάς βασικά ποτέ δεν αφορίζει, αλλα παροτρύνει να διορθώσουμε τα λάθη και όταν πραγματικά μετανοιώσουμε και ζητήσουμε συγχώρεση,, ζητά ο παπάς από το Θεό να το πραγματοποιήσει. Ο Χριστός ανέθεσε το ρόλο να δίνουν συγχώρεση στους πιστούς και δεν το άφησε στην άμεση επαφή πιστού-Θεού γιατί μετά ο άνθρωπος θα ξεχνούσε τι είναι σωστό και τι λάθος, τι είναι αμαρτία και τι όχι και μετά από λίγα χρόνια που θα ξεχνούσαν τα λόγια του Χριστού, θα χανόταν και η χριστιανοσύνη.

Δεν νομίζω ότι είναι σωστό να ακυρώνουμε την αξία της ιεροσύνης. Είναι απαραίτητος ο παπάς για πολλά πράγματα. Δηλαδή η εξομολόγηση είναι ένα μυστήριο όπως η κοινωνία ο γάμος η βάφτιση. Εάν νομίζουμε ότι δεν είναι απαραίτητος διαμεσολαβητής ο παπάς τότε θα μπορούσαμε ας πούμε να πάρουμε μια κολυμπήθρα και να βαφτίσουμε μόνοι το παιδί, ή να πάρουμε τα στέφανα καινα παντρευτούμε μόνοι, ή να φτιάξουμε μονοι την θεία κοινωνία;; Πάντως όλα είναι θέμα συγκυριών. Αν πετύχεις καλό πνευματικό σε κάνει να καταλάβεις την ουσία και την αξία όλων και μετά τον αναζητάς τον παπά και στα πιο απλά πράγματα. Το κακό είναι αυτό που είπε η ΓΚέο ότι προβάλονται μόνο τα κακά της εκκλησίας κι έτσι λογικό δημιουργείται αρνητικό κλίμα για παπάδες και εκκλησία

giotaki83 έγραψε:Γκέο μηπως έχεις πάρει αυτο το βιβλίο που αναφέρεται στη σελίδα;;;; Αθέατα περάσματα;; Αν ναι, πες μου είναι καλό;; Θα πάω αύριο σε ένα βιβλιοπωλείο να ρωτήσω. οχι παιδι μου,ειναι η σελιδα του ιερεα,μπες να κατεβασεις εκπομπες του κ αν ειναι στειλε του ιμειλ κ ρωτα τον για ιερεα στη Θεσσαλονικη..
Εγώ γκέο μου προέρχομαι από οικογένεια με χλιαρές σχέσεις μετ ην εκκλησία, δηλαδή εκκλησία μόνο σε σημαντικές γιορτές και αργούτσικα, δεν κάναν το σταυρό και όποτε περνούσαν μπροστά απότ ην εκκλησία και τελοσπάντων δεν πήρα καθόλου κλιση από γονείς. Η κλίση ξεκίνησε επί της ουσίας όταν διάβαζα για να δώσω για ασέπ όπου είχα απόλυτη ανάγκη την βοήθεια του Θεού για να το καταφέρω, δεν θα αναφέρω το τι έκανα αλλα θα σου πω ότι τότε είχα πλησιάσει τόσο πολύ τον Θεό που είχα την τύχη να έχω την Θεία προνεια... (καλά,ξέχασ απως λεγεται, όταν μόλις σκεφτείςκάτι κακό, κάτι γίνεται πχ πέφτει αυτό που κρατάς ή σπάει έν απιάτο ή σκοντάφτεις) Φυσικά όταν έχασα την επαφή με τον Θεό, έχασα και αυτη την ευλογία. Μου συνέβησαν και διαφορα περιστατικά που μου προκάλεσαν τεράστια ανατριχίλα.
Ένα βιβλίο που με έκανε να διαβάσω με πορρωση όλα τα βιβλία το Παίσιου είναι το βιβλίο "ο νεός, ο γέρον και ο γκουρού' κάπως έτσι λέγεται, διόρθωσε με αν ξέρεις γιατί έχουν περάσει και λίγα χρόνια από τοτε.
Πάντως τα βιβλία κάνουν θαύματα.
Τωρα είμαι σε φάση οπου υπάρχει πάγος μέσα μου και κάτι πρέπει να κάνω για να ανάψει η φλόγα πάλι και να λιώσει ο πάγος.θα σου πω κατι..οταν ημαστε στην αρχη της αναζητησης ο Θεος μας δινει τοσα θαυματα μπροστα μας,ολα πανε καλα μεχρι που καποια στιγμη "αποτραβιεται" η χαρις Του κ τοτε πρεπει να Του δειξεις τι αξιζεις...μας δινει γλυφιτζουρακι κ για να κερδισουμε την "τουρτα" πρεπει να παλεψουμε μονοι..πολυ δυσκολο...
Πάντως και μόνο που διαβάζω έναν άνθρωπο να πιστεύει τόσο καθαρά σαν και εσένα τονώνεται η πίστη μου αν πιστευα τοσο καθαρα θα ημουν κ καλυτερος ανθρωπος...στην προσπαθεια ειμαι...

Τελικά σε πάω πάρα πολύ, να μην επαναλαμβάνομαι!!!!!!!!

Dimitra83 έγραψε:κιεγω πιστευω οτι αν εγω κανω κατι κακο και παρακαλεσω τον θεο να με συγχωρεσει με ολη μου την ψυχη και με προσευχη...δε θα το κανει?και οχι οτι πρεπει να παω να τα πω στον παπα για να με συγχωρεσει

φυσικα κ θα σε ακουσει κ να κανεις τη προσευχη σου..ολους μας ακουει κ σε ολους απανταει,ειτε με ναι ειτε με οχι...ελπιζω να σε φωτισει κ να δεις κ την αλλη πλευρα,αυτη της εξομολογησης...δε φανταζεσαι πως θα νιωσεις..εγω την πρωτη φορα που εξομολογηθηκα πραγματικα(στον ιερεα που λεω πιο πανω) ενιωσα πως μετα με χαιδεψε στο κεφαλι ο Χριστος κ ηταν σαν να μου λεγε,ηρεμησε παιδι μου,ολα συγχωρεθηκαν,εισαι στην αγκαλια μου τωρα...το θυμαμαι κ ανατριχιαζω...δε συγκρινεται με τιποτα αυτη η αγαλλιαση...αλλα εγω ειμαι εγω κ εσυ εσυ,δε μπορω να σου αλλαξω γνωμη,ομως μπορω να σου πω την εμπειρια μου..

εγω πιστευω πολυ στην αυθυποβολη.δηλαδη πχ οποτε ακουω για ψειρες ξυνομαι κ εγω και οι περισσοτεροι ανθρωποι,ξερω ατομο που πονουσε υπερβολικα στη μεση και πηρε βιταμινες λεγοντας του οτι ειναι ισχυρα παυσιπονα και μετα ελεγε οτι αισθανεται τελεια!ξερω ατομο που εκοψε το τσιγαρο και μεσα σε 3 μερες ελεγε οτι ανεβαινει τις σκαλες πιο αερατα 8)
γιαυτο μετα την εξομολογηση (πιστευω!!!) οτι οι περισσοτεροι νιωθουν οτι ξελαφρωσαν η οτι ενιωσαν γαληνια κλπ.στο κατω κατω ο θεος ξερει πολυ καλα τι κανω ετσι?δε μπορω να κρυφτω απο αυτον.οποτε ποιος ο λογος να παω και να τα πω?(για μενα μιλωντας) αλλο αν θελω να τα πω καπου για να το βγαλω απο μεσα μου.εκει αν δεν εχω καποιον η αν δε θελω κανεναν οκ μπορω να παω στον παπα.να τα πω μονο για να μου βγει απο μεσα μου.οχι οτι μονο ετσι θα παρω αφεση.
συγχωρεση αν θελει να μου δωσει ο θεος θα μου τη δωσει.ειτε εξομολογηθω ειτε παω και κλειστω μιση ωρα σε ενα δωματιο και τον παρακαλεσω με ολη μου την ψυχη να με συγχωρεσει.
αυτο εννοω

ποσο δικιο εχεις (κατα την γνωμη μου)βρε Δημητρα..

Dimitra83 έγραψε:εγω πιστευω πολυ στην αυθυποβολη.δηλαδη πχ οποτε ακουω για ψειρες ξυνομαι κ εγω και οι περισσοτεροι ανθρωποι,ξερω ατομο που πονουσε υπερβολικα στη μεση και πηρε βιταμινες λεγοντας του οτι ειναι ισχυρα παυσιπονα και μετα ελεγε οτι αισθανεται τελεια!ξερω ατομο που εκοψε το τσιγαρο και μεσα σε 3 μερες ελεγε οτι ανεβαινει τις σκαλες πιο αερατα 8)
γιαυτο μετα την εξομολογηση (πιστευω!!!) οτι οι περισσοτεροι νιωθουν οτι ξελαφρωσαν η οτι ενιωσαν γαληνια κλπ.στο κατω κατω ο θεος ξερει πολυ καλα τι κανω ετσι?δε μπορω να κρυφτω απο αυτον.οποτε ποιος ο λογος να παω και να τα πω?(για μενα μιλωντας) αλλο αν θελω να τα πω καπου για να το βγαλω απο μεσα μου.εκει αν δεν εχω καποιον η αν δε θελω κανεναν οκ μπορω να παω στον παπα.να τα πω μονο για να μου βγει απο μεσα μου.οχι οτι μονο ετσι θα παρω αφεση.
συγχωρεση αν θελει να μου δωσει ο θεος θα μου τη δωσει.ειτε εξομολογηθω ειτε παω και κλειστω μιση ωρα σε ενα δωματιο και τον παρακαλεσω με ολη μου την ψυχη να με συγχωρεσει.
αυτο εννοω

καταρχας δε το ενιωσα την 1η φορα,αλλα την 1η φορα στον συγκεκριμενο ιερεα κ οταν τα ειπα πραγματικα..
ναι,δε μπορεις να κρυφτεις αλλα με το να τα πεις σε καποιον αλλο οπως ο ιερεας ταπεινωνεσαι...ο Θεος ειναι πραος κ ταπεινος τη καρδία...κ προτιμω να τα πω τωρα παρα να τα μαθει ολος ο κοσμος ακομα κ οι αγγελοι την ωρα της κρισης μου..εκει να δεις ντροπη....

α,το βιβλιο λεγοταν οι γκουρου,ο νεος κ ο γεροντας παισιος

geonutr έγραψε:α,το βιβλιο λεγοταν οι γκουρου,ο νεος κ ο γεροντας παισιος

μου φαίνεται πρέπει να το ξαναρίξω μιαματιά μπας και ταρακουνηθώ!!!

geonutr....συμφωνω απολυτα μαζι σου κοπελα μου σε ολα....
ομως εγω ακομη δεν εχω βρει την δυναμη να παω να εξομολογηθω....
το θελω,το σκεφτομαι αλλα δεν το τολμω.....
ξερω οτι αν τα πω οσα θελω θα νιωσω μεν την συντριβη αρχικα αλλα μετα νομιζω θα ειμαι αλλιως.....
θελω να πεταξω αυτα που με βαρυνουν....

Η εξομολογηση ειναι σαν μια εγχειριση....αν το εκφραζω καλα!!!
Για να σωθεις απο μια βαρια ασθενεια πρεπει να σε εγχειρισει ο γιατρος....πρεπει να υπαρξει ο θεραπευτης....και μετα ερχεται η ιαση!!!
Για να σωθει η ψυχη σου....πρεπει να σε "κουραρει" ο ιερεας...αλλιως θα πηγαινες μπροστα σε μια εικονα και θα γινοσουνα καλα μεσα σου....

Τελοσπαντων...
Γιωτακι.....επιασες μεγααααααααλοοοοο θεμα κοπελα μου...με αγγιξε πολυ παρα πολυ και σηκωνει μεγαλη κουβεντα!!
ετσι και ο εξομολογος.....λειτουργει λιγο σαν

Dimitra83 έγραψε: ο θεος ξερει πολυ καλα τι κανω ετσι?δε μπορω να κρυφτω απο αυτον.οποτε ποιος ο λογος να παω και να τα πω?(για μενα μιλωντας) αλλο αν θελω να τα πω καπου για να το βγαλω απο μεσα μου.εκει αν δεν εχω καποιον η αν δε θελω κανεναν οκ μπορω να παω στον παπα.να τα πω μονο για να μου βγει απο μεσα μου.οχι οτι μονο ετσι θα παρω αφεση.
συγχωρεση αν θελει να μου δωσει ο θεος θα μου τη δωσει.ειτε εξομολογηθω ειτε παω και κλειστω μιση ωρα σε ενα δωματιο και τον παρακαλεσω με ολη μου την ψυχη να με συγχωρεσει.
αυτο εννοω

Ακριβώς, μα ακριβώς τα ίδια νιώθω και εγώ!!!!! Πωπω ταύτιση βρε μήτσεμ'!

ο πατερας της μαμας μου ηταν παπας....απο κεινους που δεν επαιρναν μισθο, που εχτιζαν την εκκλησια πετρα πετρα με τα χερακια τους....που η πληρωμη τους ηταν απο τους πιστους, αβγα, γαλα,η τιποτα.... πεθανε οταν ημουν 4 χρονων και ακομα και τωρα οταν πηγαινω στο χωριο μου ο ταφος του ειναι παντα περιποιημενος και αναβει το καντηλακι του, ολο το χωριο φροντιζει γι αυτο.....καταλαβαινετε βεβαια οτι να κατσω να ασχοληθω μ αυτους τους σημερινους επαγγελματιες ρασοφορους δεν προκειται!!! το περιουσια εχει η εκκλησια κι ο κοσμος πειναει το ξερουμε ολοι! ποσα παιρνουν για ενα μυστηριο επειδη αναψαν τον ταδε πολυελαιο το ξερουμε επισης! δεν ειναι ολοι ιδιοι αλλα δε θα κατσω να τους ψαξω και εναν εναν να βρω τους καλους! εκκλησια εχω να παω απο περυσι που πηγα να κοινωνησω εγω και τα παιδια μου....περασα μπροστα και καθησα στα ξυλα απο μια τεραστια εικονα της Παναγιας που ειχε και βαση αγκαλια με τον μικρο μου και τον μεγαλο τον ειχε ο αντρας μου....πεταχτηκε μια 50αρα και μου λεει "τωρα εσυ τι κανεις την εξυπνη εμεις απο τις 8 το πρωι περιμενουμε" την κοιταξα και λεω "εχω προβλημα κυρια μου" μου απανταει "ναι το βρηκατε τωρα δε φτανει που αργει αυτος εγω εχω να παω στη δουλεια μου, χωνεστε ολες μπροστα με τα μωρα σας οι εξυπνες" δε μιλησα, εσφιξα το μωρο μου να παρω δυναμη αλλα λυγισα και αρχισα να κλαιω.....σκεφτομουν οτι δε μπορω καν να σηκωθω να φυγω, γιατι θα πεσω αν σηκωθω μονη μου, τα ποδια μου δε με ακολουθουσαν, εκανα αμαν να ντυθω να παω ως εκει, διπλωθηκα σε ενα μερος να μην ενοχλω και παλι ενοχλησα..........εκλαιγα εκλαιγα κι εκεινη συνεχισε......."ναι τωρα κλαιει τις μαθαμε αυτες με τα μωρα" οταν σηκωθηκα και ειδει οτι με βοηθησε ο αντρας μου και οτι σερνομαι και δεν περπαταω, καταλαβε οτι εχω καποια αναπηρια η κατι ηρθε διπλα μου και λεει "συγνωμη δεν ηξερα" της ειπα κι εγω "αν λες τοσα λογια και συγχυζεσαι τοσο δεν εχει νοημα να κοινωνησεις μετα" και εφυγα......
το Πασχα το προηγουμενο με την κοιλια τουρνα και τον μεγαλο αγκαλια με αφησε ο παπας να περιμενω να παει να ξαναγεμισει το αγιο δισκοποτηρο ενω ο διπλανος παπας κοινωνουσε αλλα δεν τον αφησε να ερθει σε μενα και ολος ο κοσμος φωναζε "την εγκυο, την εγκυο" αλλα με εγραψε κανονικα
σε ποιους να παω να εξομολογηθω? σ αυτους? κανονικα ξερω οτι εξομολογησεις και εξορκισμους δεν κανουν ολοι ειναι συγκεκριμενοι παπαδες
ρωτησα τη μαμα μου καποτε και μου ειπε "σπιτισ δε χαλασες, παιδια δεν εριξες, τι να πας να πεις οτι μαλωνεις με τη μανα σου? την αλλη μερα θα ξαναμαλωσεις!" ειμαι πολυ καθετη στο να ξερει καποιος τριτος τα προσωπικα μου ειδικα οταν ειναι ανθρωπος και δε με πειθει κανεις οτι ειναι πιο κοντα στο θεο απο τους υπολοιπους ανθρωπους!
πιστευω για μενα, ειμαι η ιδια ταμενη, εταξα το παιδι μου, προσευχομαι, πηγαινω σε μοναστηρια, διαβαζω βιβλια αγιων, τα παιδια μου φροντιζω να τα πηγαινουν στην εκκλησια οι περιπατητικοι της οικογενειας για να μην κλαιω σα μωρο πουμε ρεζιλευουνε, ως εκει!!!
εχω παει πολλες φορες στην εκκλησια οταν δεν ειναι κανεις καντε το ειναι θεικη στιγμη!!!!στα θαυματα τουαγιου Ραφαηλ υπαρχει και μια δικη μου ιστορια οταν εγινα καλα προ 10ετιας
ο μπαμπας μου ο συχωρεμενος ελεγε "ο θεος θελει να καιγονται ψυχουλες, οχι κερια!" και θυμωνε βλεπονας την εμποροπανηγυρι στους παγκους καθε εκκλησιας! "αυτα ειναι που τα γκρεμισε ο Χριστος καποτε παιδι μου" μου ελεγε..........
να εξομολογηθω λοιπον? γιατι??? σε ποιον??? η πεθερα μου παει σε αλλη ενορια να εξομολογηθει να μην την ξερουνε..........ο αδερφος της ειναι παπας..........α να μια καλη ιδεα..........θα παω στον αδερφο της να εξομολογηθω και θα σας πω μετα σε ποσα δευτερολεπτα της τα ειπε!!!


ΥΓ απ το κουταλακι της Κοινωνιας κανεις ποτε δεν επαθε τιποτα!!

Ο Πατέρας Παίσιος σ'ένα βιβλίο του αναφέρει ότι όπως για κάποιο πρόβλημα υγείας ψάχνουμε έναν καλό γιατρό και δεν σκεφτόμαστε ότι επειδή οι γιατροί είναι λαμόγια και φακελώνονται άρα δεν θα πάμε στον γιατρό, έτσι και για την ψυχή μας πρέπει να ψάξουμε έναν καλό γιατρό δηλαδή πνευματικό. Κι οποιος ενδιαφέρεται ν αβρει καλό πνευματικό πρέπει να ρωτήσει, να μαθει, να ενδιαφερθεί! Αυτό που ξέρω είναι ότι όταν ξεκινάς την αναζήτηση συμβαίνουν γεγονότα που συγκλονίζουν και τονώνουν την πίστη και σε κάνουν να θες να συζητάς με τέτοιους ενάρεταους ανθρώπους. Μετά βέβαια...η διατήρηση της πίστης είναι το δύσκολο κομματι. Επίσης θεωρώ ότι είναι λάθος να ξεκινάμε το δρόμο μας προς το Θεό με αρχή την εξομολόγηση. Πρώτα πρέπει απλά ν ασυζητάμε με τον παπά. Να τον κεράσουμε ένα καφέ σπίτι μας, να κουβεντιάσουμε τις διάφορες αλήθειες. Υστερα θα αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε ότι αμαρτία δεν είναι μόνο να κλέβεις ή να σκοτώνεις. Η γνωση αυτή θα μας κάνει να αναθεωρήσουμε απόψεις και να συναισθανθούμε πολλά λάθη μας και όταν νιώσουμε ότι θέλουμε να αλλάξουμε, θα είναι πολύ λυτρωτικό να ξέρουμε ότι ο Θεός μας δίνει τη δυνατότητα να απαλλαγούμε από τα παλαιότερα πάθη μας μέσω της εξομολόγησης. Και σε αυτή τη περίπτωση η εξομολόγηση θα γίνει εντέλει σε έναν φίλο που μας έχει δείξει πως μας αγαπάει.

Μαρσυ έγραψε:geonutr....συμφωνω απολυτα μαζι σου κοπελα μου σε ολα....
ομως εγω ακομη δεν εχω βρει την δυναμη να παω να εξομολογηθω....
το θελω,το σκεφτομαι αλλα δεν το τολμω.....
ξερω οτι αν τα πω οσα θελω θα νιωσω μεν την συντριβη αρχικα αλλα μετα νομιζω θα ειμαι αλλιως.....
θελω να πεταξω αυτα που με βαρυνουν....

Η εξομολογηση ειναι σαν μια εγχειριση....αν το εκφραζω καλα!!!
Για να σωθεις απο μια βαρια ασθενεια πρεπει να σε εγχειρισει ο γιατρος....πρεπει να υπαρξει ο θεραπευτης....και μετα ερχεται η ιαση!!!
Για να σωθει η ψυχη σου....πρεπει να σε "κουραρει" ο ιερεας...αλλιως θα πηγαινες μπροστα σε μια εικονα και θα γινοσουνα καλα μεσα σου....

Τελοσπαντων...
Γιωτακι.....επιασες μεγααααααααλοοοοο θεμα κοπελα μου...με αγγιξε πολυ παρα πολυ και σηκωνει μεγαλη κουβεντα!!
ετσι και ο εξομολογος.....λειτουργει λιγο σαν

Οταν θα ερθει εκεινη η στιγμη θα το καταλαβεις...

stella έγραψε:ο πατερας της μαμας μου ηταν παπας....απο κεινους που δεν επαιρναν μισθο, που εχτιζαν την εκκλησια πετρα πετρα με τα χερακια τους....που η πληρωμη τους ηταν απο τους πιστους, αβγα, γαλα,η τιποτα.... πεθανε οταν ημουν 4 χρονων και ακομα και τωρα οταν πηγαινω στο χωριο μου ο ταφος του ειναι παντα περιποιημενος και αναβει το καντηλακι του, ολο το χωριο φροντιζει γι αυτο.....καταλαβαινετε βεβαια οτι να κατσω να ασχοληθω μ αυτους τους σημερινους επαγγελματιες ρασοφορους δεν προκειται!!! το περιουσια εχει η εκκλησια κι ο κοσμος πειναει το ξερουμε ολοι! ποσα παιρνουν για ενα μυστηριο επειδη αναψαν τον ταδε πολυελαιο το ξερουμε επισης! δεν ειναι ολοι ιδιοι αλλα δε θα κατσω να τους ψαξω και εναν εναν να βρω τους καλους! εκκλησια εχω να παω απο περυσι που πηγα να κοινωνησω εγω και τα παιδια μου....περασα μπροστα και καθησα στα ξυλα απο μια τεραστια εικονα της Παναγιας που ειχε και βαση αγκαλια με τον μικρο μου και τον μεγαλο τον ειχε ο αντρας μου....πεταχτηκε μια 50αρα και μου λεει "τωρα εσυ τι κανεις την εξυπνη εμεις απο τις 8 το πρωι περιμενουμε" την κοιταξα και λεω "εχω προβλημα κυρια μου" μου απανταει "ναι το βρηκατε τωρα δε φτανει που αργει αυτος εγω εχω να παω στη δουλεια μου, χωνεστε ολες μπροστα με τα μωρα σας οι εξυπνες" δε μιλησα, εσφιξα το μωρο μου να παρω δυναμη αλλα λυγισα και αρχισα να κλαιω.....σκεφτομουν οτι δε μπορω καν να σηκωθω να φυγω, γιατι θα πεσω αν σηκωθω μονη μου, τα ποδια μου δε με ακολουθουσαν, εκανα αμαν να ντυθω να παω ως εκει, διπλωθηκα σε ενα μερος να μην ενοχλω και παλι ενοχλησα..........εκλαιγα εκλαιγα κι εκεινη συνεχισε......."ναι τωρα κλαιει τις μαθαμε αυτες με τα μωρα" οταν σηκωθηκα και ειδει οτι με βοηθησε ο αντρας μου και οτι σερνομαι και δεν περπαταω, καταλαβε οτι εχω καποια αναπηρια η κατι ηρθε διπλα μου και λεει "συγνωμη δεν ηξερα" της ειπα κι εγω "αν λες τοσα λογια και συγχυζεσαι τοσο δεν εχει νοημα να κοινωνησεις μετα" και εφυγα......
το Πασχα το προηγουμενο με την κοιλια τουρνα και τον μεγαλο αγκαλια με αφησε ο παπας να περιμενω να παει να ξαναγεμισει το αγιο δισκοποτηρο ενω ο διπλανος παπας κοινωνουσε αλλα δεν τον αφησε να ερθει σε μενα και ολος ο κοσμος φωναζε "την εγκυο, την εγκυο" αλλα με εγραψε κανονικα
σε ποιους να παω να εξομολογηθω? σ αυτους? κανονικα ξερω οτι εξομολογησεις και εξορκισμους δεν κανουν ολοι ειναι συγκεκριμενοι παπαδες
ρωτησα τη μαμα μου καποτε και μου ειπε "σπιτισ δε χαλασες, παιδια δεν εριξες, τι να πας να πεις οτι μαλωνεις με τη μανα σου? την αλλη μερα θα ξαναμαλωσεις!" ειμαι πολυ καθετη στο να ξερει καποιος τριτος τα προσωπικα μου ειδικα οταν ειναι ανθρωπος και δε με πειθει κανεις οτι ειναι πιο κοντα στο θεο απο τους υπολοιπους ανθρωπους!
πιστευω για μενα, ειμαι η ιδια ταμενη, εταξα το παιδι μου, προσευχομαι, πηγαινω σε μοναστηρια, διαβαζω βιβλια αγιων, τα παιδια μου φροντιζω να τα πηγαινουν στην εκκλησια οι περιπατητικοι της οικογενειας για να μην κλαιω σα μωρο πουμε ρεζιλευουνε, ως εκει!!!
εχω παει πολλες φορες στην εκκλησια οταν δεν ειναι κανεις καντε το ειναι θεικη στιγμη!!!!στα θαυματα τουαγιου Ραφαηλ υπαρχει και μια δικη μου ιστορια οταν εγινα καλα προ 10ετιας
ο μπαμπας μου ο συχωρεμενος ελεγε "ο θεος θελει να καιγονται ψυχουλες, οχι κερια!" και θυμωνε βλεπονας την εμποροπανηγυρι στους παγκους καθε εκκλησιας! "αυτα ειναι που τα γκρεμισε ο Χριστος καποτε παιδι μου" μου ελεγε..........
να εξομολογηθω λοιπον? γιατι??? σε ποιον??? η πεθερα μου παει σε αλλη ενορια να εξομολογηθει να μην την ξερουνε..........ο αδερφος της ειναι παπας..........α να μια καλη ιδεα..........θα παω στον αδερφο της να εξομολογηθω και θα σας πω μετα σε ποσα δευτερολεπτα της τα ειπε!!!


ΥΓ απ το κουταλακι της Κοινωνιας κανεις ποτε δεν επαθε τιποτα!!

τετοια πραγματα παντα θα υπαρχει καποιος που θα τα κανει ή που θα τα λεει (για σκεψου λιγο μηπως κ την εβαλε ο πονηρος να τα πει για να σε κανει να μη ξαναπας στην εκκλησια..μη το βλεπεις περιεργο,εχουν δει πολλα τα ματια μου κ εχω ακουσει επισης πολλα...),κι εμενα ο συζυγος εχει προβλημα στον αστραγαλο,εχει χειρουργηθει 2 φορες,δεν προκειται να ξανατρεξει στη ζωη του ουτε αν μεγαλωσει το παιδι να το παιρνει αγκαλια κ να ειναι ορθιος..και περυσι,ουσα εγκυος εεγω,ειμασταν στην Εκκλησια τα Φωτα και καθομασταν ενω γινοταν πανικος απο ορθιες γιαγιαδες και παππουδες, και μας την ειπαν,οτι κ καλα καθομαστε,νεα παιδια,και ειδικα ο συζυγος...τις εβαλε στη θεση τους...δηλαδη επρεπε να μην ξαναπαμε στην εκκλησια??δεν το ειδαμε ετσι..

Οσο για αυτο που λες,οτι αν πας να εξομολογηθεις σε αυτον τον ιερεα θα παει να της τα πει,αυτο ειναι μεγαλη αμαρτια και μπορει να καθαιρεθει ο ιερεας ετσι κ το κανει...αυτα που λεγονται στην εξομολογηση ειναι μεσω εσου κ του Θεου..
Κι εμας ο κουμπαρος μας ιερεας κ εξομολογος ειναι,,αλλα εχουμε αλλο πνευματικο,οχι γιατι φοβομαστε οτι θα τα πει καπου αλλα γιατι μας αναπαυει καλυτερα ο αλλος εξομολογος..την ιδια αντιληψη ειχε κ η μητερα μου μεχρι που τον γνωρισε κ απο τοτε καθε φορα που μιλαει γι αυτον δακρυζει...

giotaki83 έγραψε:Ο Πατέρας Παίσιος σ'ένα βιβλίο του αναφέρει ότι όπως για κάποιο πρόβλημα υγείας ψάχνουμε έναν καλό γιατρό και δεν σκεφτόμαστε ότι επειδή οι γιατροί είναι λαμόγια και φακελώνονται άρα δεν θα πάμε στον γιατρό, έτσι και για την ψυχή μας πρέπει να ψάξουμε έναν καλό γιατρό δηλαδή πνευματικό. Κι οποιος ενδιαφέρεται ν αβρει καλό πνευματικό πρέπει να ρωτήσει, να μαθει, να ενδιαφερθεί! Αυτό που ξέρω είναι ότι όταν ξεκινάς την αναζήτηση συμβαίνουν γεγονότα που συγκλονίζουν και τονώνουν την πίστη και σε κάνουν να θες να συζητάς με τέτοιους ενάρεταους ανθρώπους. Μετά βέβαια...η διατήρηση της πίστης είναι το δύσκολο κομματι. Επίσης θεωρώ ότι είναι λάθος να ξεκινάμε το δρόμο μας προς το Θεό με αρχή την εξομολόγηση. Πρώτα πρέπει απλά ν ασυζητάμε με τον παπά. Να τον κεράσουμε ένα καφέ σπίτι μας, να κουβεντιάσουμε τις διάφορες αλήθειες. Υστερα θα αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε ότι αμαρτία δεν είναι μόνο να κλέβεις ή να σκοτώνεις. Η γνωση αυτή θα μας κάνει να αναθεωρήσουμε απόψεις και να συναισθανθούμε πολλά λάθη μας και όταν νιώσουμε ότι θέλουμε να αλλάξουμε, θα είναι πολύ λυτρωτικό να ξέρουμε ότι ο Θεός μας δίνει τη δυνατότητα να απαλλαγούμε από τα παλαιότερα πάθη μας μέσω της εξομολόγησης. Και σε αυτή τη περίπτωση η εξομολόγηση θα γίνει εντέλει σε έναν φίλο που μας έχει δείξει πως μας αγαπάει.

μπραβο βρε Γιωτα,καλα τα λες...οντως,πρει να συζητησεις πρωτα μαζι του,να υπαρχει επαφη-χημεια ισως?κ μετα ερχεται μονο του το πραγμα...οταν πρωτοξεκινησα ειχα παει κ ειπα τα βασικα..καθε φορα τα εγραφα σε χαρτι μεχρι που απο καποιο σημειο κ περα γεμιζα σελιδες...ο Θεος δε σε αφηνει να δεις απο την αρχη τις αμαρτιες σου για να μη τις βρεις πολλες,απογοητευτεις κ απελπιστεις..σου ανοιγει σιγα σιγα την κουρτινα απο το παραθυρο...

δεν ειπα οτι δεν ξαναπηγα στην εκκλησια λογω της κυριας αυτης
παντα υπαρχουν τετοιες εκει
δεν ξαναπηγα γιατι δεν περπαταω ....δεν ειναι κανενας σε θεση να με απομακρυνει επειδη ειναι εκεινη την ωρα παρμενος ποιος ξερει απο τι
ειπα οτι προτιμαω να παω και ωρες που ειμαι ολομοναχη εκει γιατι οπως και να το κανουμε οταν δε φαινεται οτι εχεις προβλημα υγειας, δεν εισαι πχ σε καροτσι, που να ξερει ο αλλος και παντα θα υπαρχουν συγχυσεις

θα ηθελα πολυ να εχω εναν καλο πνευματικο που να του ανοιγω την καρδια μου οσο τιποτα αλλο αλλα δεν εχω...οσο για το θειο παπα πλακα εκανα εννοειται δε θα πει τιποτα....

δεν ξερω παιδια ειλικρινα, εχω παει σε μερη που το νιωθεις στον αερα οτι ειναι ιερα, στον Αγ Ραφαηλ πηγα 11 χρονω και εταξα οτι θα βαλω στο δευτερο παιδι μου το ονομα του τοσο συγκινηθηκα και το εβαλα!!!
στην Παναγια στην Τηνο μολις περπατησα ηταν το πρωτο μου ταξιδι την αλλη φορα....

τωρα ερχεται Πασχα και σκεφτοιμαι πως θα μπορεσω να παω......
αλλα για να ειμαι ειλικρινης να εξομολογηθω .........δυσκολο
πρεπει να βρεθει καποιος πολυ καλος και εναρετος οπως λες κι εσυ

ποιος ξερει,μπορει να στο στειλει εκει που δε το περιμενεις,,αν το θελεις θα ερθει...εισαι κ εσυ Θεσσαλονικη,σα την Γιωτα..κριμα,θα σου ελεγα που να πας...ξερω οτι δτον Αγιο Ραφαηλ ειναι τρομερα (οπως ξαναειπα,η μαμα μου ειναι Μυτιληνια),οπως κ στον Ταξιαρχη..

ναι και στον Ταξιαρχη ειναι υπεροχα
βασικα ολη η Μυτιληνη γεματη μοναστηρια ειναι οπως και τα περισσοτερα νησια αλλα εγω ημουν μικρη οταν πηγα και μου εχει μεινει αξεχαστο!

Εχθες βραδυ πηγαμε σε αγρυπνια,στον Αγιο Ανδρεα Αγιας Παρασκευης, στον πατερα Ανδρεα Κονανο..τι να πρωτοπω για αυτο τον ιερεα-ανθρωπο,τι να πω για αυτες τις αγρυπνιες που κανει..
Μια εκκλησια,που μολις μπεις μεσα καταλαβαινεις οτι λειτουργει γιατι εχει απολυτο σκοταδι..λιγα κερακια στα μανουαλια,στις εικονες του τεμπλου και στους ψαλτες για να μπορουν να διαβαζουν...οι ψαλτες μικρα παιδια-νεοι απο 20-30 χρονων,με υπεροχες φωνες,μελωδικες...
Κοσμος πολυς,νεοι πολλοι,με κοστουμια κ καλα ρουχα που προτιμησαν αντι να βγουν ενα Σαββατο να ερθουν σε αγρυπνια..Ησυχια..Ο πατερας Ανδρεας να διαβαζει τις ευχες καθαρα κ αργα για να καταλαβαινεις τα παντα,ακομα κ αν δεν ξερεις καθαρευουσα ή αρχαια..σε αγγιζουν τοσο πολυ που καταλαβαινεις...Να διαβαζει μια ευχη,συγχωρητικη κ ολος ο κοσμος να γονατιζει...Να συμμετεχει ο κοσμος στην λειτουργια ψελνοντας υμνους,να κοινωναει των αχραντων μυστηριων λεγοντας στον καθενα οτι κοινωναει "ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΑΙΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥ"..
Συγνωμη αν γινομαι γραφικη αλλα αξιζει να βιωσει καποιος αυτο το συναισθημα,αυτες τις υπεροχες στιγμες εστω κ νοητα...

Δημητρα που λες για την εξομολογηση και την αφεση.....
Ποσο πολυ συμφωνω μαζι σου!!!!!
Στα 16 ειχα μια φιλη που ειχε ολοκληρωσει.... Τεσπα, παει εξομολογειται και το λεει στο πνευματικο της και δε την αφησε να κοινωνησει για 2χρ!!!!
Κοριτσια φρικαρα! Ποιος ειναι αυτος δλδ που θα επιτρεψει ή οχι κατι τετοιο;;;;;;;

ναι τα εχω ακουσει και εγω αυτα.ασε τωρα ρε...εδω ο χριστος δε συγωρεσε τη μαγδαληνη που ηταν πορνη και την κανανε και αγια?και επειδη η αλλη εκανε σεξ με 1 αντρα να μη κοινωνησει για 2 χρονια.αλλο αν δε το θελει.αλλα αν το θελει γιατι οχι?ποιος ειναι ο παππας αυτος δηλαδη που ειναι ανωτερος και απο το θεο?ουφφφ

Dimitra83 έγραψε:ναι τα εχω ακουσει και εγω αυτα.ασε τωρα ρε...εδω ο χριστος δε συγωρεσε τη μαγδαληνη που ηταν πορνη και την κανανε και αγια?και επειδη η αλλη εκανε σεξ με 1 αντρα να μη κοινωνησει για 2 χρονια.αλλο αν δε το θελει.αλλα αν το θελει γιατι οχι?ποιος ειναι ο παππας αυτος δηλαδη που ειναι ανωτερος και απο το θεο?ουφφφ

η μαγδαληνη δεν ηταν πορνη!!!ο Χριστος της εβγαλε 7 δαιμονια απο μεσα της ,αλλη ηταν η πορνη...
εμενα παντως οσο ειχα ολοκληρωμενες σχεσεις μου λεγε κ ο ενας πνευματικος κ αργοτερα ο αλλος να απεχω για ενα χρονικο διαστημα κ μετα να κοινωνησω..π.χ. 2 εβδομαδες,γιατι οπως κ να το κανουμε δεν ειναι ευλογημενες οι σχεσεις εκτος γαμου!!!

η μαγδαληνη δεν ηταν πορνη βρε γκεο?η εν πολλαι αμαριτιαι περιπεσσουσα γυνη??(το εγραψα και σωστα?μπααα)
αφου παντου σαν πορνη αναφαιρεται.

οχι ματια μου,δαιμονισμενη ηταν!!!!αλλη ηταν η πορνη!

• Η Μαρία Μαγδαληνή είναι εκείνη από την οποία ο Ιησούς διώχνει επτά δαιμόνια (Μκ 16:9), δηλ. "πολλά" καθώς αυτή ήταν η συνήθης χρήση του αριθμού επτά από τους εβραίους.
  
• Η Μαρία η Μαγδαληνή μαζί με την Μαρία Ιωσή παρακολούθησαν την ταφή του Ιησού από τον Ιωσήφ Αριμαθαίας (Μκ. 15:47).
  
• Η Μαρία η Μαγδαληνή μαζί με άλλες ακολούθους του Ιησού, βρίσκεται στο Γολγοθά την ώρα της σταύρωσης (Μτ. 27:56).
  
• Η Μαρία η Μαγδαληνή ήταν από τους πρώτους που είδαν ότι η πέτρα του τάφου του Ιησού είχε μετακινηθεί (Μτ 28:1-2).
  
• Η Μαρία η Μαγδαληνή έτρεξε με τις υπόλοιπες γυναίκες να πει στους μαθητές ότι το σώμα του Ιησού έλειπε αλλά εκείνοι δεν το πίστεψαν (Λκ. 24:10).
  
• Η Μαρία η Μαγδαληνή είναι εκείνη στην οποία πρώτα εμφανίζεται ο αναστημένος Ιησούς (Μκ. 16:9), τον οποίο όμως, (σύμφωνα με άλλη διήγηση), δεν τον αναγνωρίσει αμέσως θεωρώντας τον ως κηπουρό (Ιω. 20:11-18).