Δημόσια νοσοκομεία αρνήθηκαν να περιθάλψουν ετοιμόγεννες, επειδή δεν είχαν να πληρώσουν!

«Η γέννα δεν είναι προνόμιο για τους πλούσιους, ζητάμε δωρεάν τοκετό, τα λεφτά των τοκοχρεολυσίων να πάνε αμέσως στην υγεία». Με αυτά τα κεντρικά αιτήματα, η «Πρωτοβουλία Γυναικών ενάντια στο χρέος & στα μέτρα λιτότητας» και η «Αδέσμευτη Κίνηση Γυναικών» επιχειρούν να γνωστοποιήσουν σε όλη την ελληνική κοινωνία, τα πρόσφατα περιστατικά άρνησης δημόσιων νοσοκομείων να περιθάλψουν ετοιμόγεννες γυναίκες, επειδή αδυνατούσαν να προκαταβάλουν το ορισθέν αντίτιμο!

Πρόκειται για περιστατικά που συνέβησαν τον περασμένο μήνα, σε δημόσια νοσοκομεία της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, της Ρόδου και του Ρεθύμνου. Εφαρμόζοντας το μέτρο της "κλειστής ενοποιημένης νοσηλείας" οι υπηρεσίες των νοσοκομείων αυτών αρνήθηκαν να περιθάλψουν εγκυμονούσες γυναίκες που επρόκειτο να γεννήσουν σε λίγες μέρες, διότι δεν είχαν τη δυνατότητα να καταβάλουν το ποσό των 950 ευρώ! Βάσει του τιμοκαταλόγου του Υπουργείου Υγείας, 950 ευρώ κοστίζει ο φυσιολογικός τοκετός και 1500 ευρώ ο τοκετός με καισαρική τομή. Η έγκυος προκαταβάλλει τα χρήματα και μετά γίνεται ο συμψηφισμός με το επίδομα τοκετού, το οποίο όμως είναι αισθητά μικρότερο: 600 ευρώ για τον φυσιολογικό τοκετό και αναλογικά υψηλότερο για την καισαρική. Όπως είναι φυσικό, οι γυναίκες αντέδρασαν, κατήγγειλαν τα περιστατικά, ενώ στο πλευρό τους κινητοποιήθηκαν οι τοπικές Ενώσεις Νοσοκομειακών Γιατρών, αλλά και η ΕΙΝΑΠ.

Με καθυστέρηση μερικών ημερών, στο θέμα παρενέβη το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, το οποίο με εγκύκλιό του τόνισε ότι στο εξής δεν θα απαιτείται η προκαταβολή του συγκεκριμένου ποσού, αφήνοντας όμως ανοιχτό το θέμα της διαφοράς ανάμεσα στο ποσό του τιμοκαταλόγου του υπ. Υγείας και αυτού που καταβάλλεται ως επίδομα τοκετού.

Οι δύο γυναικείες οργανώσεις επανέρχονται στο θέμα, επισημαίνοντας: «Η γέννα δεν είναι εμπόρευμα, όπως την αντιμετωπίζουν οι άθλιοι μνημονιακοί κυβερνήτες μας, σπεύδοντας να θέσουν εκατομμύρια ανασφάλιστες γυναίκες αυτής της χώρας, αντιμέτωπες με το πιο απάνθρωπο δίλημμα: Αν πληρώσω γεννάω, αν δεν πληρώσω δεν γεννάω»!

Αναφέρουν επίσης: "Η φτώχεια καλπάζει και αυτοί οι άθλιοι, μας προκαλούν. Αυτό, έχει για συνέπεια να μειώνονται συνεχώς οι γεννήσεις σε αυτή τη χώρα(-15%), παρά το γεγονός ότι η ανέχεια έστρεψε σε ποσοστό μεγαλύτερο του 15% τις Ελληνίδες να ξεγεννούν στα δημόσια μαιευτήρια. Οι κυβερνήτες μας όχι μόνο τριπλασιάζουν το κοστολόγιο του τοκετού στο δημόσιο και καλλιεργούν την ασάφεια γύρω από το τι θα πληρώνουν ή δεν θα πληρώνουν οι ασφαλισμένες, αλλά και αποφασίζουν και διατάσσουν ότι μερικά εκατομμύρια ανασφάλιστες, θα πρέπει να πληρώνουν από την "άδεια τσέπη" τους αν θέλουν να γεννήσουν! Φοβούμαστε και αναρωτιώμαστε ότι έτσι που πάνε τα (νεοφιλελεύθερα) πράγματα, πόσοι άραγε θα είναι οι ασφαλισμένοι και οι ασφαλισμένες αύριο, μεθαύριο ή έστω σε μερικά χρόνια; Αν κρίνουμε από το γεγονός ότι όσες και όσοι μπαίνουν τώρα στην αγορά εργασίας καταδικάζονται να μείνουν ανασφάλιστοι από τις μνημονιακές «(αντί)μεταρρυθμίσεις», τότε η απάντηση δεν αφήνει καμιά αμφιβολία: οι σημερινές, αυριανές και μεθαυριανές γυναίκες σε ηλικία να τεκνοποιήσουν θα είναι στη πλειοψηφία τους ανασφάλιστες. Και άρα, θα είναι ακριβώς αυτές, που θα πρέπει να πληρώνουν αν θέλουν να γεννήσουν"...

Και καταλήγουν: Ζητάμε, τα αστρονομικά ποσά που θα εξοικονομούνται, να πηγαίνουν αμέσως, όχι πιά στις τσέπες των ντόπιων και ξένων πιστωτών/τοκογλύφων, αλλά στην ανακούφιση των αμέτρητων φτωχών και σε επενδύσεις στην υγεία, στη παιδεία, στο πολιτισμό, στη βελτίωση των δημόσιων υπηρεσιών. Δηλαδή, σε όλα αυτά που κάνουν τη ζωή μας πιο ανθρώπινη".

MAIΡΗ ΠΙΝΗ

πηγη http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=329876

δεν μπορώ να συμφωνήσω περισσότερο μαζί τους.(οργανώσεις)
ο σκοπός τους είναι να γίνουμε Αφρική. όλα τα λεφτα που απομυζουν από τον ελληνικό λαό πέφτουν στην μαυρη τρυπα του χρέους.οι εντολές είναι ρητές,ξεπούλημα του πλούτου όσο-όσο,εξαθλίωση του λαού,φτώχεια,κατακρεούργηση των εργασιακών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων.θέλετε περισσότερα?
το θέμα όμως είναι τι κάνουμε εμείς απέναντι σε όλα αυτά? υπομένουμε μέχρι να μην πάει αλλο ή επιτέλους ξεσηκωνόμαστε και τους παιρνουμε με τις πέτρες?

όλες αυτες οι πρωτοβουλίες είναι πολύ καλές και μακάρι να ήμασταν όλοι πιο οργανωμένοι.
Αγωνιστικοί χαιρετισμοι απο τις mothers4ever!

δράττομαι της ευκαιρίας να βάλω αυτό το πολύ αγαπημένο μου απόσπασμα:


Μπ. Μπρεχτ, «Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι»…

«”Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι”, ρώτησε τον κύριο Κ., η κόρη της σπιτονοικοκυράς του, “θα φερόντουσαν τότε καλύτερα στα μικρά ψαράκια;”.
“Βέβαια”, απάντησε αυτός, “αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι, θα έκτιζαν στη θάλασσα γερά κουτιά για τα μικρά ψαράκια. Εκεί μέσα θα έβαζαν όλων των ειδών τις τροφές, φυτά και μικρά ζωάκια. Θα πρόσεχαν ώστε τα κουτιά να έχουν πάντα φρέσκο νερό, και θα έπαιρναν κάθε απαραίτητο μέτρο υγιεινής. Όταν, για παράδειγμα, κανένα ψαράκι θα πληγωνόταν στα πτερύγιά του, θα του τα έδεναν αμέσως, ώστε να μην πεθάνει μέσα στους καρχαρίες προτού να έρθει η ώρα του. Για να μην είναι τα ψαράκια ποτέ λυπημένα θα γίνονταν μεγάλα πάρτυ στο νερό. Γιατί τα ευτυχισμένα ψαράκια είναι πιο νόστιμα από τα λυπημένα. Και, φυσικά, θα υπήρχαν και σχολεία στα μεγάλα κουτιά. Εκεί τα μικρά ψαράκια θα μάθαιναν πώς να μπαίνουν κολυμπώντας στο στόμα των καρχαριών. Θα χρειάζονταν, για παράδειγμα, γεωγραφία για για να μπορούν να βρουν τους καρχαρίες που θα τεμπέλιαζαν κάπου εκεί. Το κύριο μάθημα θα ήταν, φυσικά, η ηθική μόρφωση των μικρών ψαριών. Θα διδάσκονταν πως το σπουδαιότερο και το ωραιότερο πράγμα για ένα μικρό ψαράκι είναι να προσφέρει τον εαυτό του χαρούμενα, και πως όλα πρέπει να πιστεύουν στους καρχαρίες, και πάνω απ’ όλα όταν λένε πως θα φτιάξουν ένα ωραίο μέλλον. Θα τα μάθαιναν ότι το μέλλον τους είναι σίγουρο μόνο εφόσον μάθουν να υπακούουν. Και πως όλα πρέπει να αποφεύγουν όλες τις ταπεινές, υλιστικές και μαρξιστικές τάσεις και να πληροφορούν αμέσως τους καρχαρίες, αν κάποιο απ’ αυτά θα είχε τέτοιες τάσεις….
Αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι, θα υπήρχε, βέβαια, και τέχνη. Θα υπήρχαν ωραίες εικόνες με δόντια καρχαριών, σε υπέροχα χρώματα, με τα στόματά τους και τους λαιμούς τους σα γνήσια γήπεδα όπου κανείς μπορεί να κυλιστεί και να παίξει. Τα θέατρα στο βυθό της θάλασσας θα έδειχναν έργα με ηρωικά μικρά ψαράκια να κολυμπούν ενθουσιασμένα μέσα στο λαιμό των καρχαριών, και η μουσική θα ήταν τόσο όμορφη που θα οδηγούσε τα ψαράκια σαν σε όνειρο, και αυτά κάνοντας τις πιο όμορφες σκέψεις θα κυλούσαν μέσα στο λαιμό των καρχαριών. Και θα υπήρχε, βέβαια, και θρησκεία…που θα δίδασκε ότι η αληθινή ζωή αρχίζει ουσιαστικά μέσα στα στομάχια των καρχαριών. Και αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι, τότε τα μικρά ψάρια θα έπαυαν να είναι ίσα μεταξύ τους, όπως τώρα. Μερικά θα είχαν θέσεις και θα ήταν πιο πάνω από τα άλλα. Και τα μεγαλύτερα ψάρια θα είχαν δικαίωμα να τρώνε τα μικρότερα. Και αυτό θα ήταν υπέροχο για τους καρχαρίες, γιατί τότε θα μπορούσαν να καταβροχθίζουν ακόμα μεγαλύτερες μπουκιές. Και τα πιο σπουδαία από τα μικρά ψάρια, αυτά που θα είχαν θέσεις, θα διάταζαν τα άλλα. Και θα γινόντουσαν δάσκαλοι, αξιωματικοί και μηχανικοί που φτιάχνουν κουτιά. Με λίγα λόγια, θα μπορούσε να υπάρξει πολιτισμός στη θάλασσα μόνο αν οι καρχαρίες ήταν άνθρωποι”.


(«Μπέρτολτ Μπρεχτ, Kalendergescichten”, παρμένο από το «Έβερετ Ρέιμερ, Το σχολείο είναι νεκρό, εκδ. Νεφέλη)

βασιλικη μου καταπληκτικο κειμενο

και εγω το λατρευω!

πωπω συγκλονιστικο

οντως ειναι καταπληκτικο

υπεροχο Βασιλικη!